紗容
《紗容》Sa-iông
張淑美Tiunn Siok-bí
——————————————
花紅葉青深山內
hue âng hio̍h tshinn tshim-suann lāi
風景真明媚
hong-kíng tsin bîng-bī
有一位純情花
ū tsi̍t-uī sûn-tsîng hue
可愛的女兒
khó-ài ê lú-jî
為著情義甘願來
uī-tio̍h tsîng-gī kam-guān lâi
犧牲了自己
hi-sing liáu tsū-kí
啊~斷送了青春性命
ah~ tuān-sàng liáu tshing-tshun sìnn-miā
啊~紗容
ah~ Sa-iông
暴風大雨落袂停
pō-hong tuā-hōo lo̍h buē thîng
崙後透山前
lūn āu thàu suann-tsîng
欲揣著好情侶
beh tshē-tio̍h hó tsîng-lī
心急袂安靜
sim kip buē an-tsīng
無疑天公毋做情
bô-gî thinn-kong m̄ tsuè-tsîng
完結了一生
uân-kiat liáu it-sing
啊~可憐的純情女性
ah~ khó-liân ê sûn-tsîng lú-sìng
啊~紗容
ah~ Sa-iông
一心一意為情愛
it-sim-it-ì uī tsîng-ài
期待好將來
kî-thāi hó tsiong-lâi
誰知影是一蕊
siáng tsai-iánn sī tsi̍t-luí
薄命的花栽
po̍k-bīng ê hue-tsai
一切是天來安排
it-tshè sī thinn lâi an-pâi
引起人悲哀
ín-khí lâng pi-ai
啊~落花後又留芳味
ah~ lo̍h-hue āu iū lâu phang-bī
啊~紗容
ah~ Sa-iông
