春宵怨
《春宵怨》Tshun-siau Uàn
張淑美Tiunn Siok-bí
——————————————
春天月光暝
tshun-thinn ge̍h-kng-mî
憂悶在床墘
iu-būn tsāi tshn̂g-kînn
行來開窗賞月圓
kiânn lâi khui thang siúnn ge̍h-înn
彷彿像彼時
hóng-hut tshiūnn hit-sî
佮君雙人在窗邊
kah kun siang-lâng tsāi thang-pinn
春風吹微微
tshun-hong tshue bî-bî
情話糖甘甜
tsîng-uē thn̂g-kam-tinn
怎樣一時拆分離
tsuánn-iūnn tsi̍t-sî thiah hun-lî
孤單守月暝
koo-tuann siú ge̍h-mî
春天更深時
tshun-thinn kinn-tshim sî
夜蟲聲哀啼
iā-thâng siann ai-thî
倒在床中暗傷悲
tó tsāi tshn̂g-tiong àm siong-pi
翻來又翻去
huan-lâi iū huan-khì
無疑夢見郎君伊
bô-gî bāng-kìnn lông-kun i
對阮笑微微
tuì gún tshiò bî-bî
心內真歡喜
sim-lāi tsin huann-hí
忽然夢醒心空虛
hut-jiân bāng tshínn sim khang-hi
怨嘆過深更
uàn-thàn kè tshim-kinn
春天黎明時
tshun-thinn lê-bîng sî
鳥聲擾亂耳
tsiáu-siann jiáu-luān hīnn
行來開窗收空氣
kiânn lâi khui thang siu khong-khì
風送花芳味
hong sàng hue phang-bī
看見花紅葉又青
khuànn-kìnn hue âng hio̍h iū tshinn
蝴蝶情綿綿
ôo-tia̍p tsîng mî-mî
飛來又飛去
pe-lâi iū pe-khì
一時感覺君薄義
tsi̍t-sî kám-kak kun po̍k-gī
放阮空相思
pàng gún khang siunn-si
