紅顏美人
《紅顏美人》Hông-gân Bí-jîn
龍千玉Liông Tshian-gio̍k
——————————————
自古佳人多命薄
zìgǔ jiārén duō mìng bó
閉門春盡楊花落
bìmén chūn jìn yánghuā luò
—
風微微仔吹
hong bî-bî-á tshue
雨毛毛仔綴
hōo mn̂g-mn̂g-á tuè
暗淡的街路
àm-tām ê ke-lōo
阮像塗跤彼蕊花
gún tshiūnn thôo-kha hit luí hue
只賰凋零的魂體
tsí tshun tiau-lîng ê hûn-thé
粉慢慢仔濟
hún bān-bān-á tsē
色漸漸仔退
sik tsiām-tsiām-á thè
行過的人生路
kiânn–kuè ê jîn-sing-lōo
想欲越頭
siūnn-beh ua̍t-thâu
閣一回
koh tsi̍t-huê
敢有可能再重飛
kám ū khó-lîng tsài tîng pue
一生的薄命
it-sing ê po̍k-bīng
換阮青春佮美麗
uānn gún tshing-tshun kah bí-lē
美人的一生
bí-jîn ê it-sing
誰知哭比笑較濟
siáng tsai khàu pí tshiò khah tsē
毋驚目屎罵
m̄-kiann ba̍k-sái mē
只為深深有愛過
tsí uī tshim-tshim ū ài–kuè
無怨怎收尾
bô uàn tsuánn siu-bué
只要痴心有人陪
tsí-iàu tshi-sim ū-lâng puê
無奈天總是會怨妒
bô-nāi thinn tsóng-sī ē uàn-tòo
紅顏彼蕊花
hông-gân hit luí hue
才有美人薄命這句話
tsiah ū bí-jîn po̍k-bīng tsit kù uē
