孤家寡人
《孤家寡人》Koo-ka Kuá-jîn
鄭進一 Tēnn Tsìn-it
——————————————
一个人
tsi̍t-ê-lâng
其實嘛是袂歹過
kî-si̍t mā sī buē pháinn kuè
上無嘛毋免
siōng bô mā m̄-bián
閣揹感情債
koh phāinn kám-tsîng-tsè
我無愛提起著
guá bô-ài thê-khí tio̍h
過去的一切
kuè-khì ê it-tshè
也袂來計較
iā buē lâi kè-kàu
你愛我愛偌濟
lí ài guá ài guā-tsuē
現在的社會
hiān-tsāi ê siā-huē
愛情全是假
ài-tsîng tsuân sī ké
有人無所謂
ū-lâng bû-sóo-uī
有人用買賣
ū-lâng iōng bé-buē
以前有聽過
í-tsîng ū thiann-kuè
山盟佮海誓
san-bîng kah hái-sè
彼只是一句話
he tsí-sī tsi̍t-kù uē
請你莫誤會
tshiánn lí mài gōo-huē
何必單戀一枝花
hô-pit tan-luân tsi̍t-ki hue
鬱卒心肝底
ut-tsut sim-kuann-té
孤單老人加減做
koo-tuann lāu-lâng ke-kiám tsuè
人生遐爾短
jîn-sing hiah-nī té
自由自在一个人
tsū-iû tsū-tsāi tsi̍t-ê lâng
欲去佗
beh khì tueh
就去佗
tō khì tueh
這種感覺
tsit-tsióng kám-kak
涼勢涼勢
liâng-sè liâng-sè
你慢慢會體會
lí bān-bān ē thé-huē
