老伴
《老伴》Lāu-phuānn
豬哥亮 Ti-ko-liāng (謝新達Siā Sin-ta̍t)
——————————————
坐咧就哈唏
tsē–leh tō hah-hì
倒咧煞睏袂去
tó–leh suah khùn bē khì
見講攏講過去
kiàn kóng lóng kóng kuè-khì
啊講完就隨袂記
ah kóng-uân tō suî buē-kì
閒就看電視
îng tō khuànn tiān-sī
愈看是愈受氣
jú khuànn sī jú siūnn-khì
斡咧就欲出去
uat–leh tō beh tshut-khì
閣毋知欲去佗位
koh m̄-tsai beh khì tó-uī
人老是會當創啥物
lâng lāu sī ē-tàng tshòng siánn-mih
規工閒閒食了米
kui-kang îng-îng tsia̍h liáu-bí
有人退休是享受天年
ū-lâng thè-hiu sī hiáng-siū thian-nî
你是閒閒佇遐戳喙齒
lí sī îng-îng tī hia thok tshuì-khí
人老毋是啥物大代誌
lâng lāu m̄-sī siánn-mih tuā tāi-tsì
只是加一副假喙齒
tsí-sī ke tsi̍t-hù ké-tshuì-khí
莫講我食老賰一支喙
mài kóng guá tsia̍h-lāu tshun tsi̍t-ki tshuì
我頭殼內底有智慧
guá thâu-khak lāi-té ū tì-huī
人老欲按怎過日子
lâng lāu beh án-tsuánn kuè ji̍t-tsí
佳哉我身邊猶有你
ka-tsài guá sin-pinn iáu-ū lí
世間冷暖攏放放予去
sè-kan líng-luán lóng pàng-pàng hōo khì
咱無煩無惱食百二
lán bô huân bô ló tsia̍h pah-jī
—
世間冷暖攏放放予去
sè-kan líng-luán lóng pàng-pàng hōo khì
咱無煩無惱食百二
lán bô huân bô ló tsia̍h pah-jī
