救人喔
《救人喔》Kiù-lâng–ooh
草屯囡仔樂團Tsháu-tûn-gín-á Ga̍k-thuân
——————————————
這个世界
tsit ê sè-kài
怎樣無奈
tsuánn-iūnn bô-nāi
懵懂未來
bóng-tóng bī-lâi
使我悲哀
sú guá pi-ai
莫閣講啥物大道理
mài koh kóng sánn-mih tuā tō-lí
因為阮爸母攏講過
in-uī gún pē-bú lóng kóng–kuè
我就是毋聽話
guá tō-sī m̄ thiann-uē
所以紲尾
sóo-í suà-bué
才會失去控制
tsiah ē sit-khì khòng-tsè
我拚性命體會
guá piànn-sìnn-miā thé-huē
閣予我撚起一枝薰
koh hōo guá lián khí tsi̍t-ki hun
點光烏暗的社會
tiám-kng oo-àm ê siā-huē
我嘛毋是刁意故
guá mā m̄-sī thiau-ì-kòo
參兄弟來招冤家喔
tsham hiann-tī lâi tsio uan-ke–ooh
是一擺閣一擺
sī tsi̍t-pái koh tsi̍t-pái
早著愛清醒
tsá tio̍h-ài tshing-tshénn
我看澈底
guá khuànn thiat-té
為怎樣予我
uī-tsuánn-iūnn hōo guá
氣身惱命規腹火
khì-sin-lóo-miā kui-pak-hué
一條我選擇的路喔
tsi̍t-tiâu guá suán-ti̍k ê lōo–ooh
哪會行到
ná ē kiânn kàu
進無步退無路
tsìn bô-pōo thè bô-lōo
我家己選擇的路喔
guá ka-kī suán-ti̍k ê lōo–ooh
為怎樣
uī-tsuánn-iūnn
落起這陣無情的雨
lo̍h khí tsit-tsūn bô-tsîng ê hōo
救人喔
kiù-lâng–ooh
我講救人喔
guá kóng kiù-lâng–ooh
恁攏無聽著
lín lóng bô thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
攏無人聽著
lóng bô-lâng thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
救人喔
kiù-lâng–ooh
我講救人喔
guá kóng kiù-lâng–ooh
恁攏無聽著
lín lóng bô thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
攏無人聽著
lóng bô-lâng thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
無錢按怎度日
bô tsînn án-tsuánn tōo-ji̍t
閣講啥物道德
koh kóng siánn-mih tō-tik
社會逼我
siā-huē pik guá
選擇這條雙面的路
suán-ti̍k tsit tiâu siang-bīn ê lōo
債務兼佮利息
tsè-bū kiam kah lī-sik
壓力慢慢累積
ap-li̍k bān-bān luí-tsik
一步一步
tsi̍t-pōo-tsi̍t-pōo
共我捒向走頭無路
kā guá sak hiòng tsáu-thâu bô-lōo
人講生死富貴在天
lâng kóng sinn-sí hù-kuì tsāi thinn
出賣良心
tshut-bē liông-sim
嘛袂心虛
mā buē sim-hi
但換來
nā uānn lâi
被棄嫌的滋味
pī khì-hiâm ê tsu-bī
眼神煞攏壓著敧敧
gán-sîn suah lóng ah tio̍h khi-khi
社會無情落的鋩角
siā-huē bô-tsîng lo̍h ê mî-kak
一刀一刀
tsi̍t-to-tsi̍t-to
咱攏是
lán lóng-sī
伊的刀下亡魂
i ê to-hā bông-hûn
人的溫度
lâng ê un-tōo
到底佇佗佇佗
tàu-té tī toh tī toh
這个世界
tsit ê sè-kài
只有製造怨恨
tsí-ū tsè-tsō uàn-hūn
時代攏咧變
sî-tāi lóng leh piàn
江湖道義
kang-ôo tō-gī
隨著環境嘛咧變
suî tio̍h khuân-kíng mā leh piàn
看著的一切
khuànn–tio̍h ê it-tshè
全部攏咧演
tsuân-pōo lóng leh ián
明明攏知
bîng-bîng lóng tsai
為啥我閣袂清醒
uī siánn guá koh bē tshing-tshénn
踮在遠方的天星
tiàm-tsāi uán-hong ê thinn-tshinn
閃閃爍
siám-siám-sih
閣點起薰枝
koh tiám khí hun-ki
這痛苦無人掛意
tse thòng-khóo bô-lâng kuà-ì
早就習慣暗崁心的悲
tsá tiō si̍p-kuàn àm-khàm sim ê pi
毋管有偌空虛
m̄-kuán ū guā khang-hi
就算流血流滴
tiō-sǹg lâu-hueh-lâu-tih
救人喔
kiù-lâng–ooh
我講救人喔
guá kóng kiù-lâng–ooh
恁攏無聽著
lín lóng bô thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
攏無人聽著
lóng bô-lâng thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
救人喔
kiù-lâng–ooh
我講救人喔
guá kóng kiù-lâng–ooh
恁攏無聽著
lín lóng bô thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
攏無人聽著
lóng bô-lâng thiann-tio̍h
我咧喝啊
guá leh huah–ah
