秋風落葉
《秋風落葉》Tshiu-hong Lo̍h-hio̍
尤美Iû Bí
——————————————
↓↓(口白)—(口白)—(口白)↓↓
-啥物!叫我佮你結婚
siánn-mih! kiò guá kah lí kiat-hun
這我這我這我我
tse guá tse guá tse guá guá…
–是怎樣是毋
sī tsuánn-iūnn sī–m̄?
陳先生
Tân–sian-sinn
-失禮
sit-lé
若是叫我娶你
nā-sī kiò guá tshuā lí
這層代誌
tsit tsân tāi-tsì
實在講
si̍t-tsāi kóng
我做袂到
guá tsò buē-kàu
–唅!你你今仔日
hannh! lí lí kin-á-ji̍t
哪會講這款話咧
ná ē kóng tsit khuán uē–leh
-阿美小姐
A-bí sió-tsiá
你毋著想看覓
lí m̄-tio̍h siūnn khuànn-māi
我是大學畢業的
guá sī tāi-ha̍k pit-gia̍p–ê
你不過是一个
lí put-kò sī tsi̍t-ê
共人洗衫煮飯的查某
kā lâng sé-sann tsú-pn̄g ê tsa-bóo
–啥物!你你哪會
siánn-mih! lí lí ná ē
遮爾無良心
tsiah-nī bô-liông-sim
彼當時你只是
hit-tang-sî lí tsí-sī
一个無依無倚的人
tsi̍t-ê bô-i-bô-uá ê lâng
因為我來同情你
in-uī guá lâi tông-tsîng lí
佮你做朋友
kah lí tsò pîng-iú
致使予我的序大人
tì-sú hōo guá ê sī-tuā-lâng
共我逼出來
kā guá pik–tshut-lâi
我猶毋死心
guá iû m̄ sí-sim
食一點仔志氣
tsia̍h tsi̍t-tiám-á tsì-khì
甘願去共人洗衫煮飯
kam-guān khì kā lâng sé-sann tsú-pn̄g
趁錢幫助你讀冊
thàn-tsînn pang-tsōo lí tha̍k-tsheh
你今仔日
lí kin-á-ji̍t
-是啦是啦
sī–lah sī–lah
你幫助我的錢
lí pang-tsōo guá ê tsînn
看偌濟
khuànn guā-tsuē
將來我加倍還你
tsiong-lâi guá ka-puē hîng lí
按呢毋就好矣
án-ne m̄-tiō hó–ah
–毋是錢的代誌
m̄-sī tsînn ê tāi-tsì
你毋知影我的心肝
lí m̄ tsai-iánn guá ê sim-kuann
我的心肝
guá ê sim-kuann
而且你也親喙
jî-tshiánn lí iā tshin-tshuì
對我講欲
tuì guá kóng beh
講欲娶我
kóng beh tshuā guá
講欲予我
kóng beh hōo guá
一生的幸福過日
it-sing ê hīng-hok kuè-ji̍t
-啊!好矣好矣
ah! hó–ah hó–ah
我會記得
guá ē-kì-leh
都無講這款話
to bô kóng tsit khuán uē
拜託咧
pài-thok–leh
毋通來這个所在
lí m̄-thang lâi tsit ê sóo-tsāi
共我膏膏纏
kā guá ko-ko-tînn
我真無閒
guá tsin bô-îng
你請
lí tshiánn
–啊!我我哪會遮爾戇
ah! guá, guá ná ē tsiah-nī gōng
遮爾戇咧
tsiah-nī gōng–leh
↑↑(口白)—(口白)—(口白)↑↑
秋風雖然冷霜霜
tshiu-hong sui-jiân líng sng-sng
阮猶毋知冷
gún iû m̄-tsai líng
前面雖然無路行
tsîng-bīn sui-jiân bô-lōo kiânn
阮猶向前行無停
gún iû hiòng-tsiân kiânn bô-thîng
到底阮欲去佗位
tàu-tué gún beh khì tó-uī
自己也袂分明
tsū-kí iā buē hun-bîng
啊~幫助伊
ah~ pang-tsōo i
讀了四年書
tha̍k liáu sì-nî tsu
無疑換來彼句話
bô-gî uānn lâi hit kù uē
叫阮怎樣袂怨慼
kiò gún tsuánn-iūnn buē uàn-tshueh
可憐黃葉
khó-lîn n̂g-hio̍h
一葉又一葉
tsi̍t-hio̍h iū tsi̍t-hio̍h
啊~被風吹落地
ah~ pī hong tshue lo̍h-tuē
↓↓(口白)—(口白)—(口白)↓↓
彼个人
hit ê lâng
一時會變成遮冷淡
tsi̍t-sî ē piàn-sîng tsiah líng-tām
做夢也想袂到的代誌
tsò-bāng iā siūnn buē-kàu ê tāi-tsì
我到今仔日才知影
guá kàu kin-á-ji̍t tsiah tsai-iánn
世間的人情義理
sè-kan ê jîn-tsîng gī-lí
可比一張的薄紙
khó-pí tsi̍t-tiunn ê po̍h-tsuá
這這敢是
tse, tse kám-sī
運命的作孽是毋
ūn-miā ê tsok-gia̍t sī–m̄?
毋是
m̄-sī
伊伊宛然是今仔日
i, i uán-jiân sī kin-á-ji̍t
今仔日遮冷冰的秋風
kin-á-ji̍t tsiah líng-ping ê tshiu-hong
我就是被伊吹落地
guá tsiū-sī pī i tshue lo̍h-tē
彼个黃葉啦
hit ê n̂g-hio̍h–lah
啊~故鄉也毋願轉去的我
ah~ kòo-hiong iā m̄-guān tńg–khì ê guá
總是任風吹任雨沃以外
tsóng–sī jīm hong tshue jīm hōo ak í-guā
敢猶有啥物希望
kám iáu-ū sí-mih hi-bāng
啥物通倚靠咧
sí-mih thang uá-khò–leh
↑↑(口白)—(口白)—(口白)↑↑
秋風比較伊一人
tshiu-hong pí-kàu i tsi̍t-lâng
也無遐爾冷
iā bô hiah-nī líng
黃葉已經墜落地
n̂g-hio̍h í-king tuī lo̍h-tuē
阮猶傷心啥路用
gún iû siong-sim siánn lōo-īng
怎樣阮想起昔日
tsuánn-iūnn gún siūnn-khí sik-ji̍t
目屎又滴胸前
ba̍k-sái iū tih hing-tsîng
啊~枉費伊讀了四年書
ah~ óng-huì i tha̍k liáu sì-nî tsu
顛倒變成遮糊塗
tian-tò piàn-sîng tsiah hôo-tôo
人情義理全無顧
jîn-tsîng gī-lí tsuân bô-kòo
無情秋風
bô-tsîng tshiu-hong
一陣又一陣
tsi̍t-tīn iū tsi̍t-tīn
啊~破害阮前途
ah~ phò-hāi gún tsiân-tôo
