母囝嘆

《母囝嘆》Bú-kiánn Thàn

林英美Lîm Ing-bí

——————————————

到底啥人同情咱母囝

tàu-tué siánn-lâng tông-tsîng lán bú-kiánn

毋通怨嘆

m̄-thang uàn-thàn

萬項是運命

bān-hāng sī ūn-miā

郎君哪通放阮揣無影

lông-kun ná-thang pàng gún tshuē bô-iánn

千里路途咱也著愛行

tshian-lí lōo-tôo lán iā tio̍h-ài kiânn

溪流水聲拭著咱目屎

khue-lâu tsuí-siann tshit tio̍h lán ba̍k-sái

前途茫茫母囝無依賴

tsiân-tôo bông-bông bú-kiánn bô i-lāi

郎君心情啥人會了解

lông-kun sim-tsîng siánn-lâng ē liáu-kái

無事無故怎樣毋轉來

bô-sū bô-kòo tsuánn-iūnn m̄ tńg–lâi

母囝兩人離開著鄉里

bú-kiánn nn̄g-lâng lī-khui tio̍h hiunn-lí

枵餓失頓已經規半年

iau-gō sit-tǹg í-king kui puànn-nî

郎君踮在海角抑天邊

lông-kun tiàm-tsāi hái-kak ia̍h thinn-pinn

全無顧念昔日的情義

tsuân bô kòo-liām sik-ji̍t ê tsîng-gī