孝女心聲

《孝女心聲》Hàu-lú Sim-siann

方瑞娥Png Suī-ngôo

——————————————

忍著心稀微

jím tio̍h sim hi-bî

攑頭向對天

gia̍h-thâu hiòng-tuì thinn

暗淡的月暝

àm-tām ê ge̍h-mî

霜風帶微意

sng-hong tài bî-ì

忽然來看見

hut-jiân lâi khuànn-kìnn

一粒流星墜落去

tsi̍t-lia̍p liû-tshinn tuī–lo̍h-khì

引阮想慈愛的

ín gún siūnn tsû-ài ê

母親的珠淚

bú-tshin ê tsu-luī

人生若眠夢

jîn-sing ná bîn-bāng

已經十外冬

í-king tsa̍p-guā tang

前途也茫茫

tsiân-tôo iā bâng-bâng

心酸目箍紅

sim sng ba̍k-khoo âng

懷抱新希望

huâi-phāu sin hi-bāng

毋靠自己靠啥人

m̄-khò tsū-kí khò siánn-lâng

母親你病遮重

bú-tshin lí pēnn tsiah tāng

阮應該幫忙

gún ing-kai pang-bâng

阮是歹命囝

gún sī pháinn-miā kiánn

無人通好晟

bô-lâng thang-hó tshiânn

只有來拍拚

tsí-ū lâi phah-piànn

毋是愛出名

m̄-sī ài tshut-miâ

怨嘆阮運命

uàn-thàn gún ūn-miā

毋管困難艱苦行

m̄-kuán khùn-lân kan-khóo kiânn

只有來唱出著

tsí-ū lâi tshiùnn-tshut tio̍h

心內的歌聲

sim-lāi ê kua-siann