寄命
《寄命》Kià-miā
吳永吉Ngôo Íng-kiat
——————————————
海風吹著我的面
hái-hong tshue tio̍h guá ê bīn
想起懵懂的少年時
siūnn-khí bóng-tóng ê siàu-liân-sî
炭空內的燈仔火
thuànn-khang lāi ê ting-á-hué
閃閃爍爍
siám-siám-sih-sih
點一枝薰
tiám tsi̍t-ki hun
烏嘛嘛的笑容
oo-mà-mà ê tshiò-iông
為著生活
uī-tio̍h sing-ua̍h
堅心來拍拚
kian-sim lâi phah-piànn
你敢有想起
lí kám ū siūnn-khí
咱飄撇的形影
lán phiau-phiat ê hîng-iánn
敢有鼻著
kám ū phīnn-tio̍h
銅鐘花的清芳
tâng-tsing-hue ê tshing-phang
徛算有一工
khiā-sǹg ū-tsi̍t-kang
咱攏老甲袂振袂動
lán lóng lāu kah buē-tín-buē-tāng
猶原唱著
iu-guân tshiùnn tio̍h
這條快樂的歌
tsit tiâu khuài-lo̍k ê kua
我共命寄佇遮
guá kā miā kià tī tsia
雖然風雨遮爾大
sui-jiân hong-hōo tsiah-nī tuā
手牽手
tshiú khan-tshiú
心連心
sim liân-sim
做伙鬥陣行
tsò-hué tàu-tīn kiânn
我共命寄佇遮
guá kā miā kià tī tsia
有我兄弟來做伴
ū guá hiann-tī lâi tsuè-phuānn
遮是阮永遠的寄命
tsia sī gún íng-uán ê kià-miā
遮就是阮永遠的寄命
tsia tiō-sī gún íng-uán ê kià-miā
