可惜
《可惜》Khó-sioh
彭正Phênn Tsìng
——————————————
怎樣空間不在
tsuánn-iūnn khong-kan put-tsāi
時間重來
sî-kan tîng-lâi
無聲的表達
bô-siann ê piáu-ta̍t
予人按怎了解
hōo-lâng án-tsuánn liáu-kái
人若醒來
lâng nā tshénn–lâi
可比落咧苦海
khó-pí lak teh khóo-hái
尋你千年
sîm lí tshian-nî
月娘攏知
gue̍h-niû lóng tsai
可惜啊
khó-sioh–ah
一眼望過繁華世界
tsi̍t-gán bāng kuè huân-huâ sè-kài
可嘆啊
khó-thàn–ah
緣份無夠共你熟似
iân-hūn bô-kàu kā lí si̍k-sāi
落雨聲
lo̍h-hōo siann
現在陪伴我的無奈
hiān-tsāi puê-phuānn guá ê bô-nāi
任憑起落
jīm-pîn khí-lo̍h
我攏隨在
guá lóng suî-tsāi
可惜啊
khó-sioh–ah
一生留戀
it-sing liû-luân
為著等待
uī-tio̍h tán-thāi
可嘆啊
khó-thàn–ah
無夠匪類我心底的真愛
bô-kàu huí-luī guá sim-té ê tsin-ài
樹葉隨風落來
tshiū-hio̍h suî hong lo̍h-lâi
我心隨你轉來
guá sim suî lí tńg–lâi
過程偌苦
kuè-tîng guā khóo
我吞腹內
guá thun pak-lāi
