北風
《北風》Pak-hong
于台煙Î Tâi-ian
——————————————
天就欲光
thinn tiō beh kng
怎堪予我
tsuánn kham hōo guá
佇風中徛規暝
tī hong-tiong khiā kui-mê
冷袂過心冷
líng buē-kuè sim líng
折磨袂過無情的話
tsiat-buâ buē-kuè bô-tsîng ê uē
霧就欲散
bū tiō beh suànn
看清過去
khuànn-tshing kuè-khì
欠幾世感情債
khiàm kuí sè kám-tsîng-tsè
疼袂過心疼
thiànn buē-kuè sim thiànn
忍耐袂過情路反背
jím-nāi buē-kuè tsîng-lōo huán-puē
冷冷的北風
líng-líng ê pak-hong
吹啊吹
tshue–ah tshue
飄落滿地的殘花
phiau-lo̍h muá-tē ê tsân-hue
你的形影
lí ê hîng-iánn
賰一陣煙
tshun tsi̍t-tsūn ian
枉費的青春
óng-huì ê tshing-tshun
佗位揣
tó-uī tshuē
滿滿的熱情
muá-muá ê jia̍t-tsîng
退啊退
thè–ah thè
墜落無邊的深底
tuī-lo̍h bô-pinn ê tshim-té
你的愛意
lí ê ài-ì
賰有偌濟
tshun ū guā-tsē
我敢有資格做選擇
guá kám ū tsu-keh tsò suán-ti̍k
拍開門窗
phah-khui mn̂g-thang
將阮看詳細
tsiong gún khuànn siông-sè
咱總是相愛過
lán tsóng-sī siong-ài–kuè
