孤帆
《孤帆》Koo-phâng
陳茂豐Tân Bōo-hong
——————————————
有人問起你佮我
ū-lâng mn̄g khí lí kah guá
每一句
muí tsi̍t-kù
攏予我心疼
lóng hōo guá sim thiànn
夜半夢中
iā-puànn bāng-tiong
來叫著你的名
lâi kiò tio̍h lí ê miâ
醒來全然
tshínn–lâi tsuân-jiân
揣無你的影
tshuē-bô lí ê iánn
窗外路燈
thang-guā lōo-ting
了解我
liáu-kái guá
淒涼的跤印
tshe-liâng ê kha-ìn
陪我行
puê guá kiânn
約束的夢
iok-sok ê bāng
也已經變成空
iā í-king piàn-sîng khang
失去你
sit-khì lí
可比海上的孤帆
khó-pí hái-siōng ê koo-phâng
多情的我
to-tsîng ê guá
猶原毋敢相信
iu-guân m̄-kánn siong-sìn
你忍心
lí jím-sim
放我漂浪一个人
pàng guá phiau-lōng tsi̍t-ê-lâng
破碎的心
phò-tshuì ê sim
較補也有縫
khah póo iā ū phāng
任由風吹雨淋
jīm-iû hong tshue hōo lâm
無地藏
bô-tè tshàng
多情的我
to-tsîng ê guá
猶原毋敢相信
iu-guân m̄-kánn siong-sìn
你海上孤單
lí hái-siōng koo-tuann
做一个傷心人
tsuè tsi̍t-ê siong-sim lâng
親像孤帆
tshin-tshiūnn koo-phâng
揣無海港
tshuē-bô hái-káng
四界流浪
sì-kè liû-lōng
一工過一工
tsi̍t-kang kuè tsi̍t-kang
