父與子
《父與子》Hū Í Tsú
俞隆華Jû Liông-huâ
——————————————
↓↓(口白)—(口白)↓↓
十二月初四彼一日
tsa̍p-jī gue̍h tshe-sì hit-tsi̍t-ji̍t
冬風淒冷
tang-hong tshe-líng
霜雪淒涼
sng-seh tshe-liâng
我看伊流著目屎
guá khuànn i lâu tio̍h ba̍k-sái
偝彼个四歲的囝兒
āinn hit ê sì-huè ê kiánn-jî
講爸爸會閣倒轉來
kóng pá-pah ē koh tò-tńg–lâi
但是啥人知
tān-sī siánn-lâng tsai
滿腹的悲哀
muá-pak ê pi-ai
滿腹的痛苦
muá-pak ê thòng-khóo
唉~是永遠袂當閣倒轉來啦
haih~ sī íng-uán buē-tàng koh tò-tńg–lâi lah
↑↑(口白)—(口白)↑↑
實在實在悲哀實在悲哀
si̍t-tsāi si̍t-tsāi pi-ai si̍t-tsāi pi-ai
實在實在悲哀實在悲哀
si̍t-tsāi si̍t-tsāi pi-ai si̍t-tsāi pi-ai
吹來吹去
tshue-lâi-tshue-khì
飄來飄去
phiau-lâi-phiau-khì
霜風唀唀叫
sng-hong siú siú kiò
是啥人害伊茫茫
sī siánn-lâng hāi i bâng-bâng
毋知天抑地
m̄-tsai thinn ia̍h tē
最可憐
tsuè khó-liân
是這个無老爸
sī tsit ê bô lāu-pē
無依無倚
bô-i-bô-uá
流浪街頭四界咧踅
liû-lōng ke-thâu sì-kè teh se̍h
有啥人會當
ū siánn-lâng ē-tàng
了解伊的悲哀
liáu-kái i ê pi-ai
彼一日我看伊
hit-tsi̍t-ji̍t guá khuànn i
被人來所害
pī-lâng lâi sóo hāi
流著目屎
lâu tio̍h ba̍k-sái
離開世間
lī-khui sè-kan
放捒著囝兒
pàng-sat tio̍h kiánn-jî
冬風淒冷
tang-hong tshe-líng
霜雪淒冷
sng-seh tshe-líng
親像咧悲傷
tshin-tshiūnn teh pi-siong
啊~我也為伊
ah~ guá iā uī i
流出傷心淚
lâu tshut siong-sim luī
實在實在悲哀實在悲哀
si̍t-tsāi si̍t-tsāi pi-ai si̍t-tsāi pi-ai
實在實在悲哀實在悲哀
si̍t-tsāi si̍t-tsāi pi-ai si̍t-tsāi pi-ai
↓↓(口白)—(口白)↓↓
十二月三十彼一日
tsa̍p-jī gue̍h sann-tsa̍p hit-tsi̍t-ji̍t
無情的命運
bô-tsîng ê miā-ūnāūn
拆開著
thiah-khui tio̍h
怹爸囝的親情
in pē-kiánn ê tshin-tsîng
最可憐的是這个
tsuè khó-liân–ê sī tsit ê
毋知影天地的幼囝
m̄ tsai-iánn thinn-tē ê iù-kiánn
每工就是
muí-kang tiō-sī
等待怹老爸
tán-thāi in lāu-pē
會當閣倒轉來
ē-tàng koh tò-tńg–lâi
啊~這叫人怎樣
ah~ tse kiò lâng tsuánn-iūnn
袂替伊心酸咧
bē thè i sim-sng–leh
