噶瑪蘭的風吹飛懸懸
噶瑪蘭的風吹飛懸懸
Ka-má-lán ê hong-tshue pue-kuân-kuân
歌：楊肅浩 Iûnn Siok-hō
—
幾代人 守佇無聲的平原
Kuí tāi lâng Siú tī bô-siann ê pîng-guân
行過九彎十八斡
Kiânn-kuè káu uan tsa̍p-peh uat
戇戇仔賺趁
Gōng-gōng-á tsuán-thàn
–
稻草人 你猶閣佇遮等
Tiū-tsháu-lâng Lí iáu-koh tī tsia tán
人講都市好賺食
Lâng kóng too-tshī hó tsuán-tsia̍h
阮欲離開遮
Gún beh lî-khui tsia
–
但是翅仔葉嘛會飄落（lo̍h）山
Tān-sī si̍t-á-hio̍h mā ē phiau-lo̍h suann
落（lak）佇當欲離港的船隻
Lak tī tng-beh lî-káng ê tsûn-tsiah
嘛知影 阿媽的白頭鬃猶佇遐
Mā tsai-iánn A-má ê pe̍h-thâu-tsang iáu tī hia
–
噶瑪蘭的風吹飛懸懸
Ka-má-lán ê hong-tshue pue-kuân-kuân
少年的夢 猶閣賰幾項
Siàu-liân ê bāng Iáu-koh tshun kuí hāng
彼年佇田岸的囡仔伴 有幾个猶佇遐
Hit nî tī tshân-huānn ê gín-á-phuānn Ū kuí ê iáu tī hia
噶瑪蘭的風吹飛懸懸
Ka-má-lán ê hong-tshue pue-kuân-kuân
遮的查某囡仔嘛真媠款
Tsia ê tsa-bóo-gín-á mā tsin suí khuán
東北風吹著退色門枋 伊咧望啊望
Tang-pak-hong tshue-tio̍h thè-sik mn̂g-pang I leh bāng–ah bāng
–
都市人 厝起佇故鄉的平原
Too-tshī-lâng Tshù khí tī kòo-hiong ê pîng-guân
行過冬山河的岸 講後花園（huînn）佇遮
Kiânn-kuè Tang-suann-hô ê huānn Kóng āu-hue-huînn tī tsia
路那行 人愈濟就愈驚惶
Lōo ná kiânn Lâng lú tsē tō lú kiann-hiânn
雨水一暝落袂煞 思念吹袂焦
Hōo-tsuí tsi̍t mî lo̍h buē suah Su-liām tshue buē ta
–
毋管逐年的風颱做偌大 龜山的烏雲到尾總會散
M̄-kuán ta̍k-nî ê hong-thai tsò guā tuā Ku-suann ê oo-hûn kàu-bué tsóng-ē suànn
起落的海湧啊 你教阮著愛擔輸贏
Khí-lo̍h ê hái-íng–ah Lí kà gún to̍h-ài tann su-iânn
＊＊
噶瑪蘭的風吹飛懸懸
Ka-má-lán ê hong-tshue pue-kuân-kuân
一條溪水 藏著偌濟夢
Tsi̍t tiâu khe-tsuí Tshàng-tio̍h guā-tsē bāng
流啊流過青春的小巷 情歌唱袂完
Lâu–ah lâu kuè tshing-tshun ê sió-hāng Tsîng-kua tshiùnn buē uân
噶瑪蘭的風吹飛懸懸
Ka-má-lán ê hong-tshue pue-kuân-kuân
飛入夢中 走揣流浪的人
Pue-ji̍p bāng-tiong Tsáu-tshuē liû-lōng ê lâng
船離港嘛已經幾若（kuí-lō）冬 阮閣望啊望 望啊望
Tsûn lî-káng mā í-king kuí-lō tang Gún koh bāng–ah bāng Bāng–ah bāng
