寫故事的人
《寫故事的人》Siá Kòo-sū ê Lâng
許富凱 KHÓO HÙ-KHÁI
孤單行在無人的海港
koo-tuann kiânn tsāi bô lâng ê hái-káng
koo-tuann kiânn tsāi bô lâng ê hái-káng
迎面吹來的風是輕鬆
gîng-bīn tshue lâi ê hong sī khin-sang
gîng-bīn tshue lâi ê hong sī khin-sang
有一个老人踮在路邊茫茫
ū tsi̍t ê lāu-lâng tiàm tsāi lōo-pinn bâng-bâng
ū tsi̍t ê lāu-lâng tiàm tsāi lōo-pinn bâng-bâng
走揣過去伊的夢
tsáu-tshuē kuè-khì i ê bāng
tsáu-tshuē kuè-khì i ê bāng
無意經過熟似的樓窗
bô-ì king-kuè si̍k-sāi ê lâu-thang
bô-ì king-kuè si̍k-sāi ê lâu-thang
紅色的瓦厝已經攏無仝
âng-sik ê hiā-tshù í-king lóng bô kâng
âng-sik ê hiā-tshù í-king lóng bô kâng
愛過的人離開分西東
ài–kuè ê lâng lī-khui hun se-tang
ài–kuè ê lâng lī-khui hun se-tang
人生過了若親像是夢
lîn-sing kuè-liáu ná-tshin-tshiūnn sī bāng
lîn-sing kuè-liáu ná-tshin-tshiūnn sī bāng
你我攏寫著咱人生故事的人
lí guá lóng siá-tio̍h lán lîn-sing kòo-sū ê lâng
lí guá lóng siá-tio̍h lán lîn-sing kòo-sū ê lâng
用一生追求未來的希望
iōng it-sing tui-kiû bī-lâi ê hi-bāng
iōng it-sing tui-kiû bī-lâi ê hi-bāng
幸福是最後的終點站
hīng-hok sī tsuè-āu ê tsiong-tiám-tsām
hīng-hok sī tsuè-āu ê tsiong-tiám-tsām
你我攏寫著咱自己故事的人
lí guá lóng siá-tio̍h lán tsū-kí kòo-sū ê lâng
lí guá lóng siá-tio̍h lán tsū-kí kòo-sū ê lâng
用溫柔予心愛的人溫暖
iōng un-liû hōo sim-ài ê lâng un-luán
iōng un-liû hōo sim-ài ê lâng un-luán
是你我最單純的願望
sī lí guá tsuè tan-sûn ê guān-bāng
sī lí guá tsuè tan-sûn ê guān-bāng
精彩的結局猶未寫完
tsing-tshái ê kiat-kio̍k iá-buē siá uân
tsing-tshái ê kiat-kio̍k iá-buē siá uân
因為你佮我的心內
in-uī lí kah guá ê sim-lāi
in-uī lí kah guá ê sim-lāi
攏有夢
lóng ū bāng
lóng ū bāng
攏有夢
lóng ū bāng
lóng ū bāng
一个上媠的夢
tsi̍t ê siōng suí ê bāng
tsi̍t ê siōng suí ê bāng
你佮我的心內也有夢
lí kah guá ê sim-lāi iā ū bāng
lí kah guá ê sim-lāi iā ū bāng
一个上媠的夢
tsi̍t ê siōng suí ê bāng
tsi̍t ê siōng suí ê bāng
