春梅
《春梅》Tshun-muî
袁詠琳Uân Īng-lîm
————————————
海風咧戲弄
hái-hong teh hì-lāng
船無入港
tsûn bô ji̍p káng
笑笑當做是眠夢
tshiò-tshiò tòng-tsuè sī bîn-bāng
風吹直直放
hong-tshue ti̍t-ti̍t pàng
阮的向望
gún ê ǹg-bāng
是收袂轉的思念
sī siu buē tńg ê su-liām
啊!心事沉重
ah! sim-sū tîm-tāng
到底欲揣啥人開講
tàu-té beh tshuē siánn-lâng khai-káng
硞硞等
kho̍k-kho̍k tán
阮鏡中的白頭鬃
gún kiànn tiòng ê pe̍h thâu-tsang
無一條相仝
bô tsi̍t-tiâu sio-kāng
等待你的消息
tán-thāi lí ê siau-sit
等一世人
tán tsi̍t-sì-lâng
園中春梅
uân tiong tshun-muî
孤單家己媠
koo-tuann ka-kī suí
寂寞花蕊
tsi̍k-bo̍k hue-luí
無人知芳味
bô-lâng tsai phang-bī
你對阮的心意
lí tuì gún ê sim-ì
敢講是走去覕
kám-kóng sī tsáu-khì bih
咱的故事
lán ê kòo-sū
到底行去佗位
tàu-té kiânn khì tó-uī
園中春梅
uân tiong tshun-muî
孤單家己媠
koo-tuann ka-kī suí
風吹微微
hong–tshue bî-bî
緣份無了時
iân-hūn bô-liáu-sî
夢中鴛鴦露水
bāng tiong uan-iunn lōo-tsuí
夢醒花謝留枝
bāng tshínn hue siā lâu ki
愛恨只是暫時
ài-hūn tsí-sī tsiām-sî
毋是阮毋願放
m̄-sī gún m̄-guān pàng
(有緣無份使人心疼)
ū-iân bô-hūn sú lâng sim-thiànn
純情啊無簡單
sûn-tsîng–ah bô kán-tan
(付出一工過了一工)
hù-tshut tsi̍t-kang kuè-liáu tsi̍t-kang
人生像一齣戲
jîn-sing tshiūnn tsi̍t-tshut hì
阮越頭提筆
gún ua̍t-thâu the̍h pit
將過去寫成歌詩
tsiong kuè-khì siá sîng kua-si
園中春梅
uân tiong tshun-muî
孤單家己媠
koo-tuann ka-kī suí
寂寞花蕊
tsi̍k-bo̍k hue-luí
無人知芳味
bô-lâng tsai phang-bī
你對阮的心意
lí tuì gún ê sim-ì
敢講是走去覕
kám-kóng sī tsáu-khì bih
咱的故事
lán ê kòo-sū
到底行去佗位
tàu-té kiânn khì tó-uī
園中春梅
uân tiong tshun-muî
孤單家己媠
koo-tuann ka-kī suí
風吹微微
hong–tshue bî-bî
緣份無了時
iân-hūn bô-liáu-sî
夢中鴛鴦露水
bāng tiong uan-iunn lōo-tsuí
夢醒花謝留枝
bāng tshínn hue siā lâu ki
愛恨只是暫時
ài-hūn tsí-sī tsiām-sî
海風咧戲弄
hái-hong teh hì-lāng
船無入港
tsûn bô ji̍p-káng
笑笑當做是眠夢
tshiò-tshiò tòng-tsuè sī bîn-bāng
風吹直直放
hong-tshue ti̍t-ti̍t pàng
阮的向望
gún ê ǹg-bāng
