真情味

《真情味》Tsin-tsîng Bī
施文彬Si Bûn-pin
———————————–

落雨暝 心酸酸
lo̍h-hōo mî, sim-sng-sng
愛著你真情的名字
ài-tio̍h lí tsin-tsîng ê miâ-jī
怎樣放阮孤孤單單
tsuánn-iūnn pàng gún koo-koo-tuann-tuann
踮在烏暗的城市
tiàm tsāi oo-àm ê siânn-tshī

過去啊 撥袂開
kuè-khì–ah, puah buē khui
無人疼痛 無人來安慰
bô-lâng thiànn-thàng, bô-lâng lâi an-uì
失落的愛 行去佗位
sit-lo̍h ê ài, kiânn khì tó-uī
何時轉來阮身邊
hô-sî tńg-lâi gún sin-pinn

世間的起起落落寂寞暝
sè-kan ê khí-khí-lo̍h-lo̍h tsi̍k-bo̍k mî
酸甘甜 苦澀的滋味
sng-kam-tinn, khóo siap ê tsu-bī
來來去去情難離
lâi-lâi-khì-khì tsîng lân lī
無了時 心頭貼傷悲
bô-liáu-sî, sim-thâu tah siong-pi

世間的恩恩怨怨放袂離
sè-kan ê un-un-uàn-uàn pàng buē lī
就當做傷心無藥醫
tō tòng-tsuè siong-sim bô io̍h i
目屎吞落去
ba̍k-sái thun lo̍h-khì
怪我痴情愛著你
kuài guá tshi-tsîng ài-tio̍h lí

只要是有情閣有義
tsí-iàu sī ū-tsîng koh ū-gī
就會了解真情味
tiō ē liáu-kái tsin-tsîng bī