走味的咖啡

《走味的咖啡》Tsáu-bī ê Ka-pi
林晏如 Lîm Àn-jû
——————————————
人若問我
lâng nā mn̄g guá
無你怎樣過日子
bô lí tsuánn-iūnn kuè ji̍t-tsí
我攏講
guá lóng kóng
你親像一杯咖啡
lí tshin-tshiūnn tsi̍t-pue ka-pi
燒的時遮爾芳甜
sio ê sî tsiah-nī phang-tinn
冷的時苦澀無味
líng ê sî khóo-siap bô-bī
已經是真久
í-king sī tsin kú
毋捌想著的過去
m̄-bat siūnn-tio̍h ê kuè-khì

翻頭
huan-thâu
又閣輕輕叫你的名字
iū-koh khin-khin kiò lí ê miâ-jī
想你
siūnn lí
是我生活唯一的滋味
sī guá sing-ua̍h uî-it ê tsu-bī
跤步聲來來去去
kha-pōo-siann lâi-lâi-khì-khì
攏毋是等待的你
lóng m̄-sī tán-thāi ê lí
閣一杯
koh tsi̍t-pue
想你規暝的目屎
siūnn lí kui-mî ê ba̍k-sái
我敬你
guá kìng lí

夢中的恩恩愛愛
bāng-tiong ê un-un-ài- ài
醒來
tshínn–lâi
一杯走味的咖啡
tsi̍t-pue tsáu-bī ê ka-pi
無論偌爾酸苦
bô-lūn guā-nī sng-khóo
也著繼續斟予滇
iā tio̍h kè-sio̍k thîn hōo tīnn
外面是冷冷冰冰
guā-bīn sī líng-líng ping-ping
凍入心肝無情的冬天
tàng ji̍p sim-kuann bô-tsîng ê tang-thinn
只有你的相片
tsí-ū lí ê siòng-phìnn
伴阮燒滾滾的相思
phuānn gún sio-kún-kún ê siunn-si

你的愛若真
lí ê ài nā tsin
哪會遮忍心
ná ē tsiah jím-sim
放阮一喙一滴珠淚
pàng gún tsi̍t-tshuì tsi̍t-tih tsu-luī
透著走味的咖啡
thàu-tio̍h tsáu-bī ê ka-pi