等無愛的人
《等無愛的人》Tán-bô Ài ê Lâng
王茉聿Ông Bua̍t-u̍t
——————————————
秋風吹起月暗淡
tshiu-hong tshue-khí gue̍h àm-tām
吹開心內的門窗
tshue-khui sim-lāi ê mn̂g-thang
思念飛出心頭
su-liām pue tshut sim-thâu
引阮想起彼場夢
ín gún siūnn-khí hit tiûnn bāng
曾經對愛有寄望
tsan-king tuì ài ū kià-bāng
幸福花開出清芳
hīng-hok hue khui-tshut tshing-phang
最後猶原一人度過寒冬
tsuè-āu iu-guân tsi̍t-lâng tōo-kuè hân-tang
心內總是有虛空
sim-lāi tsóng–sī ū hi-khang
愛袂當成全
ài buē-tàng sîng-tsuân
徛佇感情月臺
khiā tī kám-tsîng gua̍t-tâi
緣份是毋是
iân-hūn sī-m̄-sī
已經閣過站
í-king koh kuè-tsām
天光天暗
thinn kng thinn àm
阮是一个
gún sī tsi̍t-ê
等無愛的人
tán-bô ài ê lâng
毋願守著月娘對望
m̄-guān siú tio̍h gue̍h-niû tuì-bāng
孤影伴遺憾
koo-iánn phuānn uî-hām
日思夜夢
ji̍t-su iā-bāng
拄著一个等待愛的人
tú-tio̍h tsi̍t-ê tán-thāi ài ê lâng
佮伊做陣行
kah i tsuè-tīn kiânn
風雨淋
hong-hōo lâm
手也毋甘放
tshiú iā m̄-kam pàng
到永遠
kàu íng-uán
—
日思夜夢
ji̍t-su iā-bāng
拄著一个等待愛的人
tú-tio̍h tsi̍t-ê tán-thāi ài ê lâng
兩人牽手
nn̄g-lâng khan-tshiú
行到白頭鬃
kiânn kàu pe̍h thâu-tsang
是阮向望的圓滿
sī gún ǹg-bāng ê uân-buán
