大風
《大風》Tuā-hong
吳美琳Ngôo Bí-lîm
——————————————
雺霧罩千山萬水
bông-bū tà tshian-san bān-suí
我寬寬仔去山頂
guá khuann-khuann-á peh khì suann-tíng
一陣風雄雄吹來
tsi̍t-tsūn hong hiông-hiông tshue–lâi
引阮酒醒
ín gún tsiú tshínn
滿腹心相思
muá-pak sim siunn-si
沿路看落葉憔悴
iân-lōo khuànn lo̍h-hio̍h tsiâu-tsuī
苦苦盼著露水滴
khóo-khóo phàn tio̍h lōo-tsuí tih
看萬家燈火閃爍
khuànn bān-ka ting-hué siám-sih
阮的歸屬佇佗位
gún ê kui-sio̍k tī tó-uī
大風吹啊吹
tuā-hong tshue–ah tshue
青春年華踅啊踅
tshing-tshun liân-huâ se̍h–ah se̍h
無情歲月
bô-tsîng suè-gua̍t
送阮頭毛白
sàng gún thâu-mn̂g pe̍h
溪水𤆬走紅花
khe-tsuí tshuā-tsáu âng-hue
嘛妖嬌美麗
mā iau-kiau bí-lē
煞予酸冷的大風
suah hōo sng-líng ê tuā-hong
吹落地
tshue lo̍h-tē
