一葉女人心

《一葉女人心》Tsi̍t-hio̍h Lú-jîn-sim
江蕙Kang Huī
——————————————
日頭若落山
ji̍t-thâu nā lo̍h-suann
滿腹煩惱無心情
muá-pak huân-ló bô-sim-tsiânn
人情世事袂輕鬆
jîn-tsîng-sè-sū buē khin-sang
何時春花透清芳
hô-sî tshun-hue thàu tshing-phang

踏入人的戶橂
ta̍h-ji̍p lâng ê hōo-tīng
做了媽媽才知影
tsuè liáu má-mah tsiah tsai-iánn
咱攏是一家人的靠岸
lán lóng-sī tsi̍t-ke-lâng ê khò-huānn
你讓我退
lí niū guá thuè
心就會結相倚
sim tiō ē kat sio-uá

攑頭金金看
gia̍h-thâu kim-kim-khuànn
月娘猶原掛佇遐
gue̍h-niû iu-guân kuà tī hia
田螺含水忍過冬
tshân-lê kâm tsuí jím kuè tang
未來一定有希望
bī-lâi it-tīng ū hi-bāng

捀起別人的飯碗
phâng khí pa̍t-lâng ê pn̄g-uánn
做人的媽媽才知影
tsuè lâng ê má-mah tsiah tsai-iánn
咱可比是箍桶的箍仔
lán khó-pí sī khoo tháng ê khoo-á
幸福愛靠咱來箍予倚
hīng-hok ài khò lán lâi khoo hōo uá

一葉女人心
tsi̍t-hio̍h lú-jîn-sim
用溫柔綴你的跤步行
iōng un-jiû tuè lí ê kha-pōo kiânn
大家新婦愛仝心
ta-ke sin-pū ài kāng-sim
一家伙仔才袂散
tsi̍t-ke-hué-á tsiah buē suànn

一葉女人心
tsi̍t-hio̍h lú-jîn-sim
用真心綴你的跤步行
iōng tsin-sim tuè lí ê kha-pōo kiânn
人咧講
lâng teh kóng
家和萬事興
ka hô bān-sū hìng
大風大雨嘛袂驚
tuā-hong tuā-hōo mā buē kiann
—

人咧講家和萬事興
lâng teh kóng ka hô bān-sū hìng
大風大雨嘛袂驚
tuā-hong tuā-hōo mā buē kiann