人間四月天
《人間四月天》Jîn-kan Sì-gue̍h Thinn
王暮然Ông Bōo-jiân(北京)
——————————————
你看滿樹的櫻花
lí khuànn muá-tshiū ê ing-hue
親像人間的四月
tshin-tshiūnn jîn-kan ê sì-gue̍h
三生有幸來相會
sam-sing-iú-hīng lâi siong-huē
命中註定咱做伙
miā-tiong tsù-tiānn lán tsuè-hué
雖然暫時來分別
sui-jiân tsiām-sî lâi hun-pia̍t
兩粒心縛做一个
nn̄g-lia̍p sim pa̍k tsuè tsi̍t-ê
冷言冷語放風飛
líng-giân líng-gí pàng hong pue
誰叫咱是
siáng kiò lán sī
前世的相欠債
tsîng-sè ê sio-khiàm-tsè
愛你愛你
ài lí ài lí
毋敢予人知
m̄-kánn hōo-lâng tsai
想你想你
siūnn lí siūnn lí
偷偷流目屎
thau-thau lâu ba̍k-sái
念你念你
liām lí liām lí
只能囥心內
tsí lîng khǹg sim-lāi
怪我怪我
kuài guá kuài guá
日夜相思栽
ji̍t-iā siunn-si tsai
予我予我
hōo guá hōo guá
毋知怎排解
m̄-tsai tsuánn pâi-kái
害我害我
hāi guá hāi guá
沉淪苦情海
tîm lûn khóo-tsîng hái
