學
《學》O̍h
余佩真Î Puē-tsin
陳以恆Tân Í-hîng
——————————————
《濁水溪》”Lô-tsuí-khe”
— 林宗源Lîm Tsong-guân
一邊流著清氣氣的目屎
tsi̍t-pinn lâu tio̍h tshing-khì-khì ê ba̍k-sái
一邊流著烏汁汁的血
tsi̍t-pinn lâu tio̍h oo-tsiap-tsiap ê hueh
一面想起妳時空倒流的命運
tsi̍t-bīn siūnn-khí lí sî-khang tò-lâu ê miā-ūn
一面想起妳予人欺負的身世
tsi̍t-bīn siūnn-khí lí hōo-lâng khi-hū ê sin-sè
阮活佇妳烏白分明的心內
gún ua̍h tī lí oo-pe̍h hun-bîng ê sim-lāi
去深入妳的腹內向心臟走去
khì tshim-ji̍p lí ê pak-lāi ǹg sim-tsōng tsáu–khì
去追究水源向上帝抗議去
khì tui-kiù tsuí-guân ǹg Siōng-tè khòng-gī–khì
為啥物阮佔有妳的身
uī-siánn-mih gún tsiàm-iú lí ê sin
竟然無法度佮妳談愛
kìng-jiân bô-huat-tōo kah lí tâm ài
毋管源頭是清是濁
m̄-kuán guân-thâu sī tshing sī lô
毋管流入海是濁是清
m̄-kuán lâu ji̍p-hái sī lô sī tshing
毋管濁水變成清水的預兆
m̄-kuán lô-tsuí piàn-tsiânn tshing-tsuí ê ū-tiāu
阮愛倒佇妳的胸讀破妳的夢
gún ài tó tī lí ê hing tha̍k-phuà lí ê bāng
共妳寫一首妳佮阮戀愛的詩
kā lí siá tsi̍t-siú lí kah gún luân-ài ê si
–
學寫字
o̍h siá-jī
學寫字
o̍h siá-jī
學沃花
o̍h ak-hue
學沃花
o̍h ak-hue
學久久長長
o̍h kú-kú-tn̂g-tn̂g
天地講過的話
thinn-tē kóng–kuè ê uē
學坦白
o̍h thán-pe̍h
學坦白
o̍h thán-pe̍h
學問問題
o̍h mn̄g būn-tê
學問問題
o̍h mn̄g būn-tê
學知影
o̍h tsai-iánn
一家伙仔會冤家
tsi̍t-ke-hué-á ē uan-ke
是正常的
sī tsìng-siông–ê
是正常的
sī tsìng-siông–ê
佇雙手
tī siang-tshiú
有大海的憂愁
ū tuā-hái ê iu-tshiû
目屎有
ba̍k-sái ū
日子甘甜的模樣
ji̍t-tsí kam-tinn ê bôo-iūnn
你的恨
lí ê hūn
我的身軀嘛有
guá ê sin-khu mā ū
千山萬水
tshian-san bān-suí
行過我的目睭
kiânn kuè guá ê ba̍k-tsiu
教我啥物是溫柔
kà guá siánn-mih sī un-jiû
風吹風吹直直飛
hong-tshue hong-tshue ti̍t-ti̍t pue
春天的心少年家
tshun-thinn ê sim siàu-liân-ke
山會崩
suann ē pang
天會變
thinn ē piàn
笑容是光
tshiò-iông sī kng
照著暗暗的暝
tsiò tio̍h àm-àm ê mê
風吹風吹直直飛
hong-tshue hong-tshue ti̍t-ti̍t pue
姑娘笑甲親像花
koo-niû tshiò kah tshin-tshiūnn hue
咱會冤家
lán ē uan-ke
嘛會講笑詼
mā ē kóng-tshiò-khue
咱攏是天地的寶貝
lán lóng-sī thinn-tē ê pó-puè
—
咱攏是天地的寶貝
lán lóng-sī thinn-tē ê pó-puè
咱攏是天地的寶貝
lán lóng-sī thinn-tē ê pó-puè
咱攏是天地的寶貝
lán lóng-sī thinn-tē ê pó-puè
咱攏是天地的寶貝
lán lóng-sī thinn-tē ê pó-puè