文夏的擦鞋童
《文夏的擦鞋童》Bûn Hā ê Tshat-ê-tông
文夏Bûn-hā
——————————————
透早著出門
thàu-tsá tio̍h tshut-mn̂g
行到街頭來
kiânn kàu ke-thâu lâi
共人擦皮鞋
kā lâng tshat phuê-ê
維持規家內
î-tshî kui ka-lāi
怨嘆的運命
uàn-thàn ê ūn-miā
怎樣遮爾歹
tsuánn-iūnn tsiah-nī pháinn
黃昏日落西
hông-hun ji̍t lo̍h-sai
吐氣暗悲哀
thóo-khuì àm pi-ai
冬天的暗暝
tang-thinn ê àm-mî
凍冷的路邊
tàng-líng ê lōo-pinn
只有阮一个
tsí-ū gún tsi̍t-ê
四邊無人影
sì-pinn bô lâng-iánn
風雨阮無驚
hong-hōo gún bô kiann
上驚無人客
siōng kiann bô lâng-kheh
攑頭看流星
gia̍h-thâu khuànn liû-tshinn
目屎綴伊流
ba̍k-sái tuè i lâu
看去巷仔內
khuànn khì hāng-á-lāi
有拭才相交
ū tshit tsiah sio-kau
想欲娶轉去
siūnn-beh tshuā tńg–khì
家內也無問
ka-lāi iā bô mn̄g
今夜在路邊
kim-iā tsāi lōo-pinn
猶原咧徘徊
iu-guân teh pâi-huê
可憐阮前途
khó-liân gún tsiân-tôo
怎樣也無望
tsuánn-iūnn iā bô-bāng
