故都時雨
《故都時雨》Kòo-too Sî-ú
梅素蘭Muî Sòo-lân
——————————————
人若孤單真空虛
lâng nā koo-tuann tsin khang-hi
萬項無趣味
bān-hāng bô tshù-bī
世間有我若無伊
sè-kan ū guá nā bô i
活著無意義
ua̍h-tio̍h bô ì-gī
看見著鳥隻
khuànn-kìnn tio̍h tsiáu-tsiah
一路感慨
tsi̍t-lōo kám-khài
毋知啼哭啥物
m̄-tsai thî-khàu siánn-mih
原來就是啊
guân-lâi tsiū-sī–ah
欲落大雨拚袂離
beh lo̍h tuā-hōo piànn buē-lī
黃昏時陣落大雨
hông-hun sî-tsūn lo̍h tuā-hōo
害阮行無路
hāi gún kiânn-bô lōo
有風佮雨變無步
ū hong kah hōo piàn-bô-pōo
憂悶心慒慒
iu-būn sim tso-tso
遠遠有聽著哀怨琴聲
hn̄g-hn̄g ū thiann-tio̍h ai-uàn khîm-siann
害人毋免用刀
hāi lâng m̄-bián iōng to
予阮心酸啊
hōo gún sim sng–ah
風雨遮大欲如何
hong-hōo tsiah tuā beh jû-hô
暗頭路燈暗濛霧
àm-thâu lōo-ting àm bông-bū
雨煞才會光
hōo suah tsiah ē kng
看著夜市佮戲園
khuànn-tio̍h iā-tshī kah hì-hn̂g
無人踏入門
bô-lâng ta̍h ji̍p-mn̂g
平常時人群行到天光
pîng-siông-sî lâng-kûn kiânn kàu thinn kng
規暝鬧熱滾滾
kui-mî lāu-jia̍t kún-kún
因為這是啊
in-uī tse sī–ah
文明故都的黃昏
bûn-bîng kòo-too ê hông-hun
