來春
《來春》Lâi-tshun
林美秀 Lîm Bí-siù
——————————————
春雨伊綿綿滴滴答
tshun-hōo i mî-mî tih-tih-tah
紅瓦厝內陣陣中藥芳
âng-hiā-tshù lāi tsūn-tsūn tiong-io̍h phang
徛踮藥房口雨棚跤
khiā tiàm io̍h-pâng kháu hōo-pênn kha
是阮每日思念的身影
sī gún muí-ji̍t su-liām ê sin-iánn
青春少年面
tshing-tshun siàu-liân bīn
為阮拚甲皺
uī gún piànn kah jiâu
毋捌將伊家己
m̄-bat tsiong i ka-kī
囥咧心肝頭
khǹg teh sim-kuann-thâu
大細顧牢牢
tuā-sè kòo tiâu-tiâu
驚咱病疼驚咱枵
kiann lán pēnn-hiànn kiann lán iau
操煩佮艱苦囥佇家後
tshau-huân kah kan-khóo khǹg tī ke āu
著時的含笑當清芳
tio̍h-sî ê hâm-siàu tng tshing-phang
不時插佇伊的烏頭鬃
put-sî tshap tī i ê oo thâu-tsang
春天伊一來袂畏寒
tshun-thinn i tsi̍t-lâi buē uì-kuânn
來春
Lâi-tshun
一个溫軟的名
tsi̍t-ê un-nńg ê miâ
—
春雨伊綿綿滴滴答
tshun-hōo i mî-mî tih-tih-tah
紅瓦厝內若有中藥芳
âng-hiā-tshù lāi ná ū tiong-io̍h phang
徛踮藥房口雨棚跤
khiā tiàm io̍h-pâng kháu hōo-pênn kha
只賰阮孤單的身影
tsí tshun gún koo-tuann ê sin-iánn
–
來春
Lâi-tshun
伊就是阮媽媽
i tiō-sī gún má-mah
