人
《人》Lâng
王俊傑Ông Tsùn-kia̍t
——————————————
每一人的心中
muí tsi̍t-lâng ê sim-tiong
攏有一个夢
lóng ū tsi̍t-ê bāng
一个夢
tsi̍t-ê bāng
每一人攏咧煩惱
muí tsi̍t-lâng lóng teh huân-ló
夢敢會變成空
bāng kám ē piàn-sîng khang
變成空
piàn-sîng khang
無論你按怎用心計較
bô-lūn lí án-tsuánn iōng-sim-kè-kàu
用心計較
iōng-sim-kè-kàu
你總是袂堪得枵
lí tsóng–sī buē-kham-eh iau
袂堪得枵
buē-kham-eh iau
無論你偌遮爾有齣頭
bô-lūn lí guā tsiah-nī ū tshut-thâu
偌有齣頭
guā ū tshut-thâu
你總是會老
lí tsóng–sī ē lāu
總是會老
tsóng–sī ē lāu
喔∼總是想袂曉
ooh∼ tsóng–sī siūnn buē-hiáu
總是想袂了
tsóng–sī siūnn buē-liáu
每一人伊的心中
muí tsi̍t-lâng i ê sim-tiong
攏有一个夢
lóng ū tsi̍t-ê bāng
一个夢
tsi̍t-ê bāng
每一人逐工煩惱
muí tsi̍t-lâng ta̍k-kang huân-ló
夢敢會變成空
bāng kám ē piàn-sîng khang
變成空
piàn-sîng khang
有人每日拍拚
ū-lâng muí-ji̍t phah-piànn
有人一直做戇工
ū-lâng it-ti̍t tsò gōng-kang
有人想空想縫
ū-lâng siūnn-khang-siūnn-phāng
有人激懶懶
ū-lâng kik lán-lán
激懶懶
kik lán-lán
有人好額
ū-lâng hó-gia̍h
有人散赤
ū-lâng sàn-tshiah
有人煩惱
ū-lâng huân-ló
有人快活
ū-lâng khuìnn-ua̍h
有人面憂面結
ū-lâng bīn-iu bīn-kat
心中真鬱卒
sim-tiong tsin ut-tsut
有人滿面春風
ū-lâng muá-bīn tshun-hong
行路攏有風
kiânn-lōo lóng ū hong
喔∼人誠僫講
ooh∼ lâng tsiânn oh kóng
喔∼人有千百萬種
ooh∼ lâng ū tshian-pah-bān tsióng
