霜風
《霜風》Sng-hong
林杉和Lîm Sam-hô
——————————————
霜風搖動柳葉枝
sng-hong iô-tāng liú-hio̍h ki
溪邊孤雁聲聲悲
khe-pinn koo-gān siann-siann pi
橋頂雺霧罩四邊
kiô-tíng bông-bū tà sì-pinn
寂寞的人心稀微
tsi̍k-bo̍k ê lâng sim hi-bî
三年前也是仝日子
sann-nî tsîng iā-sī kāng ji̍t-tsí
你提議欲來拆分開
lí thê-gī beh lâi thiah hun-khui
彼段情就按呢來終止
hit tuānn tsîng tiō án-ne lâi tsiong-tsí
留予我空白的回憶
lâu hōo guá khàng-pe̍h ê huê-ik
月娘也替阮帶愁意
ge̍h-niû iā thè gún tài tshiû-ì
霜風吹涼阮衫墘
sng-hong tshue liâng gún sann-kînn
田邊夜蟲吼規暝
tshân-pinn iā-thâng háu kui-mî
橋跤流水走佗去
kiô-kha liû-tsuí tsáu toh khì
悲情也是彼粒星
pi-tsîng iā-sī hit lia̍p tshinn
阮孤單已經會慣勢
gún koo-tuann í-king ē kuàn-sì
最無奈也是這幾年
tsuè bô-nāi iā-sī tsit kuí-nî
茫茫渺渺揣無我自己
bông-bông-biáu-biáu tshē-bô guá tsū-kí
叫我怎樣
kiò guá tsuánn-iūnn
閣再活落去
koh-tsài ua̍h–lo̍h-khì
月娘也替阮來安慰
ge̍h-niû iā thè gún lâi an-uì
