鄉愁
《鄉愁》Hiong-tshiû
李芊慧Lí Tshian-huī
——————————————
淒涼的秋風
tshe-liâng ê tshiu-hong
一陣又一陣
tsi̍t-tsūn iū tsi̍t-tsūn
輕輕微微
khin-khin bî-bî
吹動著阮的衫裙
tshue-tāng tio̍h gún ê sann-kûn
殘花落葉
tsân-hua lo̍h-hio̍h
飄滿小山崙
phiau-buán sió suann-lūn
引阮見景傷情
ín gún kiàn-kíng siong-tsîng
心頭憂悶
sim-thâu iu-būn
啊~美麗夕陽
ah~ bí-lē si̍k-iông
漸漸消失
tsiām-tsiām siau-sit
已經黃昏
í-king hông-hun
啊~回憶昔日
ah~ huê-ik sik-ji̍t
離開故鄉
lī-khui kòo-hiong
也是這陣
iā-sī tsit-tsūn
出外的人
tshut-guā ê lâng
心內充滿著
sim-lāi tshiong-buán tio̍h
痛苦佮矛盾
thòng-khóo kah mâu-tún
無限的鄉愁
bô-hān ê hiong-tshiû
忍著珠淚含喙脣
jím tio̍h tsu-luī kâm tshuì-tûn
—
無限的鄉愁
bû-hān ê hiong-tshiû
欲對啥人來議論
beh tuì siánn-lâng lâi gī-lūn
