寂寞黃昏
《寂寞黃昏》Tsi̍k-bo̍k Hông-hun
王建傑Ông Kiàn-kia̍t
——————————————
秋風吹
tshiu-hong tshue
彼時陣
hit-sî-tsūn
懷念愈深
huâi-liām jú tshim
相思也愈長
siunn-si iā jú tn̂g
情海的小帆船
tsîng-hái ê sió phâng-tsûn
有火彼般
ū hué hit puann
燒過的傷痕
sio–kuè ê siong-hûn
紅紅的喙脣
âng-âng ê tshuì-tûn
等待熱情的靈魂
tán-thāi jia̍t-tsîng ê lîng-hûn
長長的頭毛
tn̂g-tn̂g ê thâu-mn̂g
有咱體貼的溫存
ū lán thé-thiap ê un-tsûn
負心的人
hū-sim ê lâng
負心的人
hū-sim ê lâng
一去無倒轉
tsi̍t-khì bô tò-tńg
海誓山盟
hái-sè san-bîng
全然無準算
tsuân-jiân bô tsún-sǹg
啊~這條情路
ah~ tsit tiâu tsîng-lōo
毋知欲行偌遠
m̄-tsai beh kiânn guā hn̄g
度過偌濟寂寞黃昏
tōo-kuè guā-tsuē tsi̍k-bo̍k hông-hun
