路是家己咧行
《路是家己咧行》Lōo Sī Ka-kī Teh Kiânn
林俊逸Lîm Tsùn-i̍t
——————————————
你無出聲
lí bô tshut-siann
世事阿里不達
sè-sū a-lí-put-ta̍t
啊!了然
ah! liáu-jiân
真正
tsin-tsiànn
你人傷好
lí lâng siunn hó
啥物攏吞忍啦
siánn-mih lóng thun-lún–lah
夆創空
hông tshòng-khang
你攏毋知影
lí lóng m̄ tsai-iánn
你講人生靠無岸
lí kóng jîn-sing khò-bô huānn
霧嗄嗄
bū-sà-sà
戇人無人疼
gōng-lâng bô-lâng thiànn
人毋通無希望
lâng m̄-thang bô hi-bāng
天無絕人之路
thinn bô tsua̍t jîn tsi lōo
若是伸手捎袂著
nā-sī tshun-tshiú sa buē-tio̍h
著愛綴著跤步
tio̍h-ài tuè tio̍h kha-pōo
山永遠徛佇遐
suann íng-uán khiā tī hia
佮人情無輸無贏
kah jîn-tsîng bô-su-bô-iânn
心頭掠予定
sim-thâu lia̍h hōo tiānn
希望的火就袂化
hi-bāng ê hué tiō bē hua
人有夢就有望
lâng ū bāng tiō ū bāng
我做你的靠山
guá tsuè lí ê khò-suann
搢風跤步免驚惶
tsìnn-hong kha-pōo bián kiann-hiânn
我陪你鬥陣行
guá puê lí tàu-tīn kiânn
烏雲總是會散
oo-hûn tsóng–sī ē suànn
日頭猶原赤焱焱
ji̍t-thâu iu-guân tshiah iānn-iānn
莫插別人按怎拄按怎
mài tshap pa̍t-lâng án-tsuánn tú án-tsuánn
路是家己咧行
lōo sī ka-tī teh kiânn
—
我講人生
guá kóng jîn-sing
本來就霧嗄嗄
pún-lâi tiō bū-sà-sà
愛甘願崎
ài kam-guān peh-kiā
——
天猶未光
thinn iáu-buē kng
越頭看著
ua̍t-thâu khuànn-tio̍h
落落起起
lo̍h-lo̍h-khí-khí
起起落落
khí-khí-lo̍h-lo̍h
人生虛華
jîn-sing hi-hua
有影無影攏奉陪
ū-iánn bô-iánn lóng hōng-puê
直路彎路
ti̍t-lōo uan-lōo
會到
ē kàu
攏是好的路
lóng-sī hó ê lōo
頭前有熊
thâu-tsîng ū hîm
後壁有虎
āu-piah ū hóo
攑頭看著
gia̍h-thâu khuànn-tio̍h
月光咧笑
gue̍h-kng teh tshiò
有時跋倒
ū-sî pua̍h-tó
風景顛倒
hong-kíng tian-tò
看咧
khuànn–leh
愈好
jú hó
有夢就有希望
ū bāng tiō ū hi-bāng
我做你的靠山
guá tsuè lí ê khò-suann
搢風免驚惶
tsìnn-hong bián kiann-hiânn
我陪你鬥陣行
guá puê lí tàu-tīn kiânn
烏雲總是會散
oo-hûn tsóng–sī ē suànn
日頭猶原赤焱焱
ji̍t-thâu iu-guân tshiah iānn-iānn
莫插別人按怎拄按怎
mài tshap pa̍t-lâng án-tsuánn tú án-tsuánn
路是家己咧行
lōo sī ka-tī teh kiânn
