風聲
《風聲》Hong-siann
郭碁Kueh Kî (郭獎Kueh Tsióng, 郭之儀Kueh Tsi-gî)
——————————————
有聽著風聲
ū thiann-tio̍h hong-siann
你過著新的生活
lí kuè tio̍h sin ê sing-ua̍h
暗淡的駁岸
àm-tām ê poh-huānn
賰我的孤單
tshun guá ê koo-tuann
沉重的跤步聲
tîm-tāng ê kha-pōo siann
心情像必巡破鏡
sim-tsîng tshiūnn pit-sûn phuà-kiànn
想欲彌補
siūnn-beh mí-póo
總是有針無線
tsóng–sī ū tsiam bô suànn
啊~是你的聲
ah~ sī lí ê siann
是你的影
sī lí ê iánn
予我越頭看
hōo guá ua̍t-thâu khuànn
若毋是你
nā m̄-sī lí
隨後咧行
suî-āu teh kiânn
敢講是風雨聲
kám-kóng sī hong-hōo siann
傷心的歌
siong-sim ê kua
寂寞心情
tsi̍k-bo̍k sim-tsiânn
愈彈心愈疼
jú tuânn sim jú thiànn
若是揣著
nā-sī tshuē-tio̍h
終身旅伴
tsiong-sin lú-phuānn
我祝你
guá tsiok lí
幸福美滿
hīng-hok bí-muá
