春生伯
《春生伯》Tshun-sing-peh
李思華Lí Su-huâ
——————————————
有一个人
ū tsi̍t-ê lâng
恬恬坐佇遐
tiām-tiām tsē tī hia
伊的名
i ê miâ
號做春生伯仔
hō-tsuè Tshun-sing-peh–á
來來去去
lâi-lâi-khì-khì
無閒的人
bô-îng ê lâng
共伊當做
kā-i tòng-tsuè
路邊的樹影
lōo-pinn ê tshiū-iánn
伊的面佮頭毛
i ê bīn kah thâu-moo
仝款烏嘛嘛
kāng-khuán oo-mà-mà
規年迵天
kui-nî-thàng-thinn
攏是仝一軀衫
lóng-sī kāng tsi̍t-su sann
受傷的伊
siū-siong ê i
袂當趁錢生活
buē-tàng thàn-tsînn sing-ua̍h
只有每工戇戇捙捙
tsí-ū muí-kang gōng-gōng-tshia-tshia
好心人
hó-sim lâng
予伊幾百箍仔
hōo i kuí-pah khoo–á
想欲開
siūnn-beh khai
煞予頭家嫌閣趕
suah hōo thâu-ke hiâm koh kuánn
人情冷暖
jîn-tsîng líng-luán
伊上知影
i siōng tsai-iánn
不再留戀
put-tsài liû-luân
無奈的性命
bô-nāi ê sènn-miā
伊問世間的人
i mn̄g sè-kan ê lâng
敢了解
kám liáu-kái
啥物是幸福
siánn-mih sī hīng-hok
啥物是自在
siánn-mih sī tsū-tsāi
佇多姿多彩的臺北城內
tī to-tsu to-tshái ê Tâi-pak-siânn lāi
一碗麵
tsi̍t-uánn mī
是伊幸福的等待
sī i hīng-hok ê tán-thāi
伊問世間的人
i mn̄g sè-kan ê lâng
敢了解
kám liáu-kái
啥物是痛苦
siánn-mih sī thòng-khóo
啥物是悲哀
siánn-mih sī pi-ai
心情若䆀
sim-tsîng nā bái
會當想想伊
ē-tàng siūnn-siūnn i
伊是無人會記的
i sī bô-lâng ē-kì ê
春生伯仔
Tshun-sing-peh–á
