故鄉人情味
《故鄉人情味》Kòo-hiong Jîn-tsîng-bī
楊宗憲Iûnn Tsong-hiàn
——————————————
日頭漸漸咧落山
ji̍t-thâu tsiām-tsiām teh lo̍h-suann
今夜的月娘遮爾圓
kim-iā ê ge̍h-niû tsiah-nī înn
踮在忠孝東路邊
tiàm-tsāi Tiong-hàu-tang-lōo pinn
心情真稀微
sim-tsîng tsin hi-bî
離開心愛的故鄉
lī-khui sim-ài ê kòo-hiong
算起來
sǹg–khí-lâi
已經遮濟年
í-king tsiah tsē nî
阮的理想佮意志
gún ê lí-sióng kah ì-tsì
毋知佗位去
m̄-tsai tó-uī khì
啊~繁華的都市暗暝
ah~ huân-huâ ê too-tshī àm-mî
已經無趣味
í-king bô tshù-bī
啊~醉生夢死的生活
ah~ tsuì-sing bāng-sí ê sing-ua̍h
也是無了時
iā-sī bô-liáu-sî
懷念故鄉人情味
huâi-liām kòo-hiong jîn-tsîng-bī
懷念田庄的土味
huâi-liām tshân-tsng ê thóo-bī
叫阮倒轉去
kiò gún tò-tńg–khì
