歹講
《歹講》Pháinn-kóng
澎恰恰Pōng Tshia̍h Tshia̍h
——————————————
真想袂到
tsin siūnn buē-kàu
會踮遮拄著你
ē tiàm tsia tú-tio̍h lí
佇咧這个
tī-leh tsit ê
寂寞的都市
tsi̍k-bo̍k ê too-tshī
你哪會問我
lí ná ē mn̄g guái
近來怎樣過日子
kīn-lâ tsuánn-iūnn kuè ji̍t-tsí
害我一時
hāi guá tsi̍t-sî
毋知欲講啥物
m̄-tsai bueh kóng siánn-mih
講好
kóng hó
驚你歡喜
kiann lí huann-hí
講䆀
kóng bái
驚你傷悲
kiann lí siong-pi
講後悔
kóng hiō-hué
你敢會重視
lí kám ē tiōng-sī
講看破
kóng khuànn-phuà
是咧騙家己
sī teh phiàn ka-tī
到底應該
tàu-tué ing-kai
如何來表示
jû-hô lâi piáu-sī
阮無將你放袂記
gún bô tsiong lí pàng-buē-kì
只是過去啊過去
tsí-sī kuè-khì–ah kuè-khì
何必何必再提起
hô-pit hô-pit tsài thê-khí
