孝心感動天
《孝心感動天》Hàu-sim Kám-tōng Thinn
李芊慧Lí Tshian-huī
林謝輝Lîm Siā-hui
——————————————
做人有孝是根本
tsuè-lâng iú-hàu sī kun-pún
做事應該守五倫
tsuè-sū ing-kai siú ngóo-lûn
對待爸母若孝順
tuì-thāi pē-bú nā hàu-sūn
包你會出好囝孫
pau lí ē tshut hó kiánn-sun
包你會出好囝孫
pau lí ē tshut hó kiánn-sun
↓↓(口白)—(口白)—(口白)↓↓
男)
各位聽眾恁攏知
kok-uī thiann-tsiòng lín lóng tsai
毋是我謝輝仔
m̄-sī guá Siā-hui–á
佇咧遮蓋
tī-leh tsia kài
咱中華民族
lán Tiong-huâ bîn-tso̍k
是禮義之邦
sī lé-gī tsi pang
大部份的人
tuā-pōo-hūn ê lâng
攏真重孝道守五倫
lóng tsin tiōng hàu-tō siú ngóo-lûn
絕對毋敢烏白來
tsua̍t-tuì m̄-kánn oo-pe̍h-lâi
尤其彼套
iû-kî hit thò
二十四孝的故事
jī-tsa̍p-sì-hàu ê kòo-sū
更加流傳一代又一代
kìng-ka liû-thuân tsi̍t-tāi iū tsi̍t-tāi
女)
二十四孝若欲講
jī-tsa̍p-sì-hàu nā beh kóng
第一就是大舜王
tē-it tiō-sī Tāi-sùn ông
伊的孝心
i ê hàu-sim
連彼號禽獸都感動
liân hit-lō khîm-siù to kám-tōng
莫怪堯帝對伊
bo̍k-kuài Giâu-tè tuì i
遐爾仔好的印象
hiah-nī-á hó ê ìn-siōng
不但將娥皇女英嫁予伊
put-tān tsiong Ngôo-hông Lú-ing kè hōo i
連江山都交予伊接掌
liân kang-san to kau hōo i tsiap-tsióng
男)
第二有孝是孟宗
tē-jī iú-hàu sī Bīng Tsong
看母破病心悲傷
khuànn bió phuà-pīnn sim pi-siong
為欲達成
uī beh ta̍t-sîng
母親仔的願望
bó-tshin-á ê guān-bōng
哭竹生筍
khàu tik sinn sún
芳名傳四方
hong-bîng thuân sù-hong
女)
第三有孝是丁蘭
tē-sann iú-hàu sī Ting Lân
刻神主牌仔了心願
khik sîn-tsú-pâi-á liáu sim-guān
無論透早抑下暗
bô-lūn thàu-tsá ia̍h e-àm
拜祭雙親頭一層
pài-tsè song-tshin thâu tsi̍t-tsân
男)
自細生母就來死
tsū-suè sinn-bú tiō lâi sí
受盡後母的凌治
siū-tsīn āu-bú ê lîng-tī
王祥不但無恨伊
Ông Siông put-tān bô hūn i
顛倒為伊臥冰求鯉魚
tian-tò uī i gōo ping kiû lí-hî
↑↑(口白)—(口白)—(口白)↑↑
黃香年紀雖然細
N̂g Hiong nî-kí sui-jiân suè
有孝袂較輸別个
iú-hàu buē khah-su pa̍t-ê
擛枕予冷溫棉被
ia̍t tsím hōo líng un mî-phuē
盡心對待怹老爸
tsīn-sim tuì-thāi in lāu-pē
盡心對待怹老爸
tsīn-sim tuì-thāi in lāu-pē
↓↓(口白)—(口白)—(口白)↓↓
男)
晉朝時代的吳猛
Tsìn-tiâu sî-tāi ê Gôo Bíng
恐驚仔爸母皮肉腫
khióng-kiann-eh pē-bú phê-bah tsíng
甘願褪衫予蠓叮
kam-guān thǹg-sann hōo báng tìng
報答養育的恩情
pò-tap ióng-io̍k ê un-tsîng
女)
南齊時代庾黔婁
Lâm-tsê sî-tāi Jú Khiâm-lôo
為著爹親破病
uī-tio̍h tia-tshin phuà-pīnn
心肝亂操操
sim-kuann luān-tshau-tshau
辭官退職
sî-kuann thè-tsit
趕倒轉去怹兜
kuánn tò-tńg-khì in tau
一切總是
it-tshè tsóng-sī
為著欲盡孝
uī-tio̍h beh tsīn-hàu
男)
宋朝時代黃山谷
Sòng-tiâu sî-tāi N̂g San-kok
雖然官職是相國
sui-jiân kuann-tsit sī siòng-kok
每日為母洗馬桶
muí-ji̍t uī bió sué bé-tháng
不准別人鬥幫忙
put-tsún pa̍t-lâng tàu-pang-bâng
女)
老母咬指
lāu-bú kā tsí
伊的心就疼
i ê sim tiō thiànn
子輿有孝上出名
Tsú-û iú-hàu siōng tshut-miâ
壽昌甘願毋做官
Siū-tshiong kam-guān m̄ tsuè-kuann
一心一意揣親娘
it-sim-it-ì tshuē tshin-niâ
男)
鹿奶奉親的郯子
lo̍k-ling hōng-tshin ê Tâm-tsú
聞雷哭墓的王裒
bûn luî khàu bōo ê Ông Phiô
為母埋兒的郭巨
uī bió mâi jî ê Kueh Kū
堪稱人中大丈夫
kham-tshing jîn tiong tāi-tiōng-hu
↑↑(口白)—(口白)—(口白)↑↑
子路家庭真散赤
Tsú-lōo Ka-tîng tsin sàn-tshiah
為欲盡孝受拖磨
uī bueh tsīn-hàu siū thua-buâ
時常盤山又過嶺
sî-siông puânn-suann iū kuè-niá
揹米轉來飼阿娘
phāinn bí tńg-lâi tshī a-niâ
揹米轉來飼阿娘
phāinn bí tńg-lâi tshī a-niâ
↓↓(口白)—(口白)—(口白)↓↓
男)
楊香雖然是囡仔囝
Iûnn Hiong sui-jiân sī gín-á-kiánn
為著欲救怹阿爹
uī-tio̍h beh kiù in a-tia
無顧家己的性命
bô kòo ka-kī ê sìnn-miā
拍死猛虎好名聲
phah-sí bíng-hóo hó miâ-siann
女)
江革趁錢飼老母
Kang Kik thàn-tsînn tshī lāu-bú
董永賣身來葬父
Táng Íng buē-sin lâi tsòng hū
蔡順採桑為老娘
Tshuà Sūn tshái song uī lāu-niû
戲綵娛親老萊子
hì-tshái gôo-tshin Lāu-lâi-tsú
男)
西漢文帝孝心重
Se-hàn bûn-tè hàu-sim tāng
太后破病伊操煩
thài-hiō phuà-pīnn i tshau-huân
親身試食藥湯佮藥丸
tshin-sin tshì tsia̍h io̍h-thng kah io̍h-uân
盡孝行為人人都稱讚
tsīn-hàu hîng-uî lâng-lâng to tshing tsán
女)
用家己的奶飼大家
iōng ka-kī ê ni tshī ta-ke
唐氏孝心傳萬世
Tn̂g–sī hàu-sim thuân bān-sè
為著老母一句話
uī-tio̍h lāu-bú tsi̍t-kù uē
姜詩每日江邊
Khiunn Si muí-ji̍t kang-pinn
擔水十外回
tann-tsuí tsa̍p-guā huê
男)
漢朝時代陸功紀
Hàn-tiâu sî-tāi Lio̍k Kong-kí
六歲就知盡孝義
la̍k-hè tiō tsai tsīn hàu-gī
子騫冬天穿單衣
Tsú-khian tang-thinn tshīng tuann-i
一切為著孝順這兩字
it-tshè uī-tio̍h hàu-sūn tsit nn̄g-jī
↑↑(口白)—(口白)—(口白)↑↑
爸母恩情較大天
pē-bú un-tsîng khah tuā thinn
寸心難得報春暉
tshùn-sim lân-tit pò tshun-hui
做人若有盡孝義
tsuè-lâng nā ū tsīn hàu-gī
逐家才會尊重伊
ta̍k-ke tsiah ē tsun-tiōng i
逐家才會尊重伊
ta̍k-ke tsiah ē tsun-tiōng i
