可憐流浪兒
《可憐流浪兒》Khó-liân Liû-lōng-jî
鶯亮Ing-liāng(江蕾Kang Luí)
——————————————
有聽見人講起
ū thiann-kìnn lâng kóng-khí
爸爸在都市
pá-pah tsāi too-tshī
所以決心欲來去
sóo-í kuat-sim beh lâi-khì
揣阮爸爸伊
tshuē gún pá-pah i
孤一个離開鄉里
koo tsi̍t-ê lī-khui hiong-lí
心內真稀微
sim-lāi tsin hi-bî
阮就是無爸晟持
gún tsiū-sī bô pē tshiânn-tî
可憐流浪兒
khó-lîn liû-lōng-jî
請借問啥物姊
tshiánn tsioh-mn̄g siánn-mih tsé
臺北對佗位去
Tâi-pak tuì toh khì
阮是鄉村小女兒
gún sī hiong-tshuan sió-lú-jî
望你來指示
bāng lí lâi tsí-sī
予阮爸囝再相見
hōo gún pē-kiánn tsài sann-kìnn
會得來團圓
ē-tit lâi thuân-înn
同情阮真小年紀
tông-tsîng gún tsin sió nî-kí
可憐流浪兒
khó-lîn liû-lōng-jî
到臺北大都市
kàu Tâi-pak tuā too-tshī
已經是數年
í-king sī sòo-nî
寒冷燈前的深更
hân-líng ting-tsîng ê tshim-kinn
徘徊馬路邊
pâi-huê bé-lōo pinn
爸爸你是在哪裡
pá-pah lí sī tsāi ná-lí
叫阮怎揣起
kiò gún tsuánn tshuē khí
阮就是不幸無依
gún tsiū-sī put-hīng bô-i
可憐流浪兒
khó-lîn liû-lōng-jî
