人的心
《人的心》Lâng ê Sim
謝宜君Siā Gî-kun
——————————————
正月雪花飄
tsiann–gue̍h suat-hue phiau
落水面
lo̍h tsuí-bīn
三月春天花
sann–gue̍h tshun-thinn hue
葉換新
hio̍h uānn sin
六月日頭紅
la̍k–gue̍h ji̍t-thâu âng
汗滴面
kuānn tih bīn
九月秋風吹
káu–gue̍h tshiu-hong tshue
阮獨身
gún to̍k-sin
一路雪花中的跤印
tsi̍t-lōo suat-hue tiong ê kha-ìn
揣無昔日的舊情人
tshuē-bô sik-ji̍t ê kū-tsîng-jîn
目屎也毋願滴落面
ba̍k-sái iā m̄-guān tih lo̍h bīn
為伊的心
uī i ê sim
伴阮在雪花天的情意
phuānn gún tsāi suat-hue thinn ê tsîng-ì
如今是冷吱吱
jû-kim sī líng-ki-ki
伴阮行花園內的纏綿
phuānn gún kiânn hue-hn̂g lāi ê tînn-mî
如今是風悽悽
jû-kim sī hong tshi-tshi
伴阮看紅葉時糖蜜甜
phuānn gún khuànn âng-hio̍h sî thn̂g-bi̍t-tinn
如今是苦澀味
jû-kim sī khóo-siap bī
一年來去
tsi̍t-nî lâi-khì
咱的心
lán ê sim
人的心
lâng ê sim
若天氣
ná thinn-khì
