琴韻
《琴韻》Khîm-ūn
林氏好Lîm Sī-hònn
——————————————
琴聲響
khîm-siann hiáng
春風吹
tshun-hong tshue
聽來聲聲悲
thiann–lâi siann-siann pi
愁無限
tshiû bû-hān
捒毋去
sat m̄-khì
目屎流
ba̍k-sái lâu
滿胸圍
muá hing-uî
一聲落
tsi̍t-siann lo̍h
一聲起
tsi̍t-siann khí
哀怨入阮耳
ai-uàn ji̍p gún hīnn
彼个人
hit ê lâng
哪知影
ná tsai-iánn
阮的心
gún ê sim
遮傷悲
tsiah siong-pi
又哀怨
iū ai-uàn
又傷悲
iū siong-pi
心肝為伊碎
sim-kuann uī i tshuì
伊那彈
i ná tuânn
無一定
bô-it-tīng
親像阮
tshin-tshiūnn gún
淚那垂
luī ná suî
翻過來
huan kè-lâi
轉過去
tsuán kuè-khì
更深夢袂圓
kenn tshim bāng bē înn
心暗淡
sim àm-tām
攏袂開
lóng bē khui
琴聲響
khîm-siann hiáng
無停時
bô thîng-sî
