吹口笛的男兒
《吹口笛的男兒》Tshue Kháu-ti̍k ê Lâm-jî
龍光Liông-kong
——————————————
當我依倚在公園
tang guá i-uá tsāi kong-hn̂g
亭下的小椅
tîng-hā ê sió-í
含情的薔薇
hâm-tsîng ê tshiûnn-bî
花蕊也澹溼
hue-luí iā tâm-sip
正是茫茫夜霧
tsiànn-sī bâng-bâng iā-bū
更深的夜暝
kenn tshim ê iā-mî
為伊靜靜來等候
uī i tsīng-tsīng lâi tán-hāu
寂寞的等候
tsi̍k-bo̍k ê tán-hāu
我有盡情吹起
guá ū tsīn-tsîng tshue khí
吹起了口笛
tshue khí liáu kháu-ti̍k
孤影我一人
koo-iánn guá tsi̍t-lâng
敢是為情來傷感
kám-sī uī tsîng lâi siong-kám
路邊的野草
lōo-pinn ê iá-tsháu
被風來吹動
pī hong lâi tshue-tōng
借著月光微光
tsioh tio̍h gue̍h-kng bî-kng
提起伊的相
the̍h khí i ê siòng
為伊靜靜來獨賞
uī i tsīng-tsīng lâi to̍k sióng
想起心自酸
siūnn-khí sim tsū sng
我有輕輕吹起
guá ū khin-khin tshue khí
吹起了口笛
tshue khí liáu kháu-ti̍k
在繁華都會街尾
tsāi huân-huâ too-huē ke-bué
高樓的廳下
ko-lâu ê thiann-hē
溫柔的歌聲
un-jiû ê kua-siann
深深迷了我
tshim-tshim bê liáu guá
微弱紅燈下的
bî-jio̍k âng-ting hā ê
可愛的情人
khó-ài ê tsîng-jîn
為伊靜靜來祝福
uī i tsīng-tsīng lâi tsiok-hok
從此更幸福
tsiông-tshú kìng hīng-hok
我有傷心吹起
guá ū siong-sim tshue khí
吹起了口笛
tshue khí liáu kháu-ti̍k
