毒藥
《毒藥》To̍k-io̍h
蕭玉芬 Siau Gio̍k-hun
—————————————————
三更半暝無人的老街
sann-kinn-puànn-mî bô-lâng ê lāu ke
只有路燈陪我佇遮坐
tsí-ū lōo-ting puê guá tī tsia tsē
問天問地誰毋捌愛過
mn̄g thinn mn̄g tē siâng m̄-bat ài kuè
是誰留阮佇遮徘徊
sī siâng lâu gún tī tsia pâi-huê
分開的人敢會閣相揣
hun-khui ê lâng kám ē koh sio-tshuē
咒誓敢會變做是笑話
tsiù-tsuā kám ē piàn-tsuè sī tshiò-uē
明知愛情是毒藥
bîng-tsai ài-tsîng sī to̍k-io̍h
偏偏一喙共啉落
phian-phian tsi̍t tshuì kā lim–lo̍h
等到情火一直燒
tán-kàu tsîng-hué it-ti̍t sio
揣無止疼的解藥
tshuē-bô tsí-thiànn ê kái-io̍h
毋知情份比紙薄
m̄-tsai tsîng-hūn pí tsuá po̍h
一片痴心變落葉
it-phiàn tshi-sim piàn lo̍h-hio̍h
山盟海誓早就無
san-bîng-hái-sè tsá tiō bô
阮的感情欲揣誰討
gún ê kám-tsîng beh tshuē siâng thó
