電話
《電話》Tiān-uē
鄭進一 Tēnn Tsìn-it
——————————————
現在已經三更半暝
hiān-tsāi í-king sann-kenn-puànn-mê
心愛的人
sim-ài ê lâng
毋知你是睏去矣未
m̄-tsai lí sī khùn khì–ah buē
你敢知我孤單一个
lí kám tsai guá koo-tuann tsi̍t-ê
行來行去
kiânn lâi kiânn khì
親像痟的
tshin-tshiūnn siáu–ê
踮佇遮咧戇戇踅
tiàm-tī tsia leh gōng-gōng se̍h
因為我有真濟
in-uī guá ū tsin tsē
真濟心內的話
tsin tsē sim-lāi ê uē
想欲對你表明講坦白
siūnn-beh tuì lí piáu-bîng kóng thán-pe̍h
講你就是
kóng lí tō-sī
我一生中最愛
guá it-sing tiong tsuè ài
也是我最後的一个
iā-sī guá tsuè-āu ê tsi̍t-ê
現在已經三更半暝
hiān-tsāi í-king sann-kenn-puànn-mê
心愛的人
sim-ài ê lâng
毋管你會受氣抑袂
m̄-kuán lí ē siūnn-khì ia̍h buē
夯起電話又閣囥咧
giâ-khí tiān-uē iū-koh khǹg–leh
夯咧囥咧親像痟的
giâ–leh, khǹg–leh tshin-tshiūnn siáu–ê
毋知佇咧創啥貨
m̄-tsai tī-teh tshòng siánn-huè
忽然聽著電話鈴聲
hut-jiân thiann-tio̍h tiān-uē lîng-siann
敲來的人
khà–lâi ê lâng
一定是我彼个心愛的
it-tīng sī guá hit-ê sim-ài–ê
歡喜就是
huann-hí tiō-sī
哪哎喲啊咿都~哎喲喂
ná-aih-ioh-ah i-too~ aih-ioh-ueh
喂uê
嗯？哪會無人佇咧講話
ngh? ná ē bô-lâng tī-teh kóng-uē
喂uê
嗯？是按怎毋講話
ngh? sī-án-tsuánn m̄ kóng-uē
喂喂喂
uê, uê uê
哪會無人佇咧講話
ná ē bô-lâng tī-teh kóng-uē
真正是
tsin-tsiànn sī
哪哎喲啊咿都~哎喲喂
ná-aih-ioh-ah i-too~ aih-ioh-ueh
