秋風
《秋風》Tshiu-hong
蔡佳麟 TSHUÀ KA-LÎN
阮兩人相依
gún nn̄g lâng siong-i
gún nn̄g lâng siong-i
情永遠袂分開
tsîng íng-uán buē hun-khui
tsîng íng-uán buē hun-khui
人講世間難得拄著
lâng kóng sè-kan lân-tik tú-tio̍h
lâng kóng sè-kan lân-tik tú-tio̍h
前世的知己
tsîng-sè ê ti-kí
tsîng-sè ê ti-kí
我毋願來懷疑
guá m̄ guān lâi huâi-gî
guá m̄ guān lâi huâi-gî
咱已拆分開
lán í thiah hun-khui
lán í thiah hun-khui
我的心愛你走去佗位
guá ê sim-ài lí tsáu khì tó-uī
guá ê sim-ài lí tsáu khì tó-uī
我像一个落魄的男兒
guá tshiūnn tsi̍t ê lo̍k-phik ê lâm-lî
guá tshiūnn tsi̍t ê lo̍k-phik ê lâm-lî
彼日秋風共我拍醒
hit li̍t tshiu-hong kā guá phah-tshínn
hit li̍t tshiu-hong kā guá phah-tshínn
夢醒你佇佗位
bāng tshínn lí tī tó-uī
bāng tshínn lí tī tó-uī
留我一个人面對破碎
lâu guá tsi̍t ê lâng bīn-tuì phò-tshuì
lâu guá tsi̍t ê lâng bīn-tuì phò-tshuì
我的情淚像綿綿流水
guá ê tsîng-luī tshiūnn mî-mî liû-tsuí
guá ê tsîng-luī tshiūnn mî-mî liû-tsuí
流過眼前你毋捌看見
lâu kuè gán-tsîng lí m̄ bat khuànn-kìnn
lâu kuè gán-tsîng lí m̄ bat khuànn-kìnn
伊像無摻糖的咖啡
i tshiūnn bô tsham thn̂g ê ka-pi
i tshiūnn bô tsham thn̂g ê ka-pi
苦味後我想起
khóo-bī āu guá siūnn-khí
khóo-bī āu guá siūnn-khí
想起你離開的秋風暝
siūnn-khí lí lī-khui ê tshiu-hong mî
siūnn-khí lí lī-khui ê tshiu-hong mî
—
疼是疼千年
thiànn sī thiànn tshian-nî
thiànn sī thiànn tshian-nî
苦硬吞落去
khóo ngē thun–lo̍h-khì
khóo ngē thun–lo̍h-khì
每日像醉生夢死
muí-li̍t tshiūnn tsuì-sing-bāng-sí
muí-li̍t tshiūnn tsuì-sing-bāng-sí
你哪會無堅持
lí ná ē bô kian-tshî
lí ná ē bô kian-tshî
—
想起你離開的秋風暝
siūnn-khí lí lī-khui ê tshiu-hong mî
siūnn-khí lí lī-khui ê tshiu-hong mî
