過問
《過問》Kuè-mn̄g
劉家榮Lâu Ka-îng
——————————————
輕輕摸著你的面容
khin-khin bong tio̍h lí ê bīn-iông
目睭內
ba̍k-tsiu lāi
閃爍著幾分無奈
siám-sih tio̍h kuí-hun bô-nāi
澹澹難捨的目箍
tâm-tâm lân-siá ê ba̍k-khoo
輾袂落的心酸
liàn buē-lo̍h ê sim-sng
無過問目屎藏心內
bô kuè-mn̄g ba̍k-sái tshàng sim-lāi
明知愛你
bîng-tsai ài lí
毋敢期待
m̄-kánn kî-thāi
房間內
pâng-king lāi
溫暖氣味
un-luán khì-bī
已不在
í put-tsāi
坎坷孤單痴情路
khám-khia̍t koo-tuann tshi-tsîng lōo
怎離袂開跤步
tsuánn lî buē-khui kha-pōo
你敢知
lí kám tsai
無聲的對待
bô-siann ê tuì-thāi
是傷害
sī siong-hāi
從來無過問
tsiông-lâi bô kuè-mn̄g
冷冷牽著一个生份
líng-líng khan tio̍h tsi̍t-ê tshinn-hūn
安靜無話的氣氛
an-tsīng bô-uē ê khì-hun
漸漸掰開情份
tsiām-tsiām pué-khui tsîng-hūn
一个人心事
tsi̍t-ê-lâng sim-sū
寄予日落的黃昏
kià hōo ji̍t-lo̍h ê hông-hun
莫問無仝夢的靈魂
mài mn̄g bô-kāng bāng ê lîng-hûn
加添憂悶
ka-thiam iu-būn
