松竹四季青
《松竹四季青》Siông-tik Sù-kuì Tshinn
林楓Lîm Hong
馬沙Má-sa
——————————————
花蕊一旦失芳味
hue-luí it-tàn sit phang-bī
必然予人擲路邊
pit-jiân hōo-lâng tàn lōo-pinn
男人若是無志氣
lâm-jîn nā-sī bô tsì-khì
一定予人看無起
it-tīng hōo-lâng khuànn-bô-khí
花有凋謝的日子
hue ū tiau-siā ê ji̍t-tsí
英雄敢無落魄時
ing-hiông kám bô lo̍k-phik sî
只有堅強不荏志
tsí-ū kian-kiông put lám-tsì
風霜雪雹啥稀奇
hong-song suat-pha̍uh siánn hi-kî
但看松竹四季青
tān khuànn siông-tik sù-kuì tshinn
松竹四季青
siông-tik sù-kuì tshinn
忠孝節義英雄志
tiong-hàu tsiat-gī ing-hiông tsì
好漢明理辨生死
hó-hàn bîng-lí pān senn-sí
重有泰山通比美
tiōng iú Thài-san thang pí-bí
輕如鴻毛成對比
khin jû hông-mn̂g sîng tuì-pí
花開花謝幾度期
hue khui hue siā kuí-tōo kî
哪通空度失良機
ná thang khang-tōo sit liông-ki
男人未到傷心時
lâm-jîn buē kàu siong-sim sî
寶貴珠淚不輕滴
pó-kuì tsu-luī put khin tih
悲憤化力才合理
pi-hùn huà la̍t tsiah ha̍p-lí
化力才合理
huà la̍t tsiah ha̍p-lí
