問大海
《問大海》Mn̄g Tuā-hái
傑克Kia̍t-khik (周佳宏Tsiu Ka-hông)
——————————————
海風吹
hái-hong tshue
吹過身軀邊
tshue kuè sin-khu-pinn
日落漸漸無看見
ji̍t-lo̍h tsiām-tsiām bô khuànn–kìnn
越頭船隻毋知佇佗位
ua̍t-thâu tsûn-tsiah m̄-tsai tī tó-uī
只賰茫茫波浪
tsí tshun bông-bông pho-lōng
溢來又溢去
ik-lâi iū ik-khì
問大海
mn̄g tuā-hái
敢知我咧思念伊
kám tsai guá teh su-liām i
來離開
lâi lī-khui
敢講是你不得已
kám-kóng sī lí put-tik-í
問大海
mn̄g tuā-hái
冷冷這杯烏咖啡
líng-líng tsit pue oo-ka-pi
若無你
nā bô lí
只有苦澀的滋味
tsí-ū khóo siap ê tsu-bī
沙埔留的感情字
sua-poo lâu ê kám-tsîng jī
已經慢慢消失去
í-king bān-bān siau-sit–khì
