孝子流浪記
《孝子流浪記》Hàu-tsú Liû-lōng-kì
高義泰Ko Gī-thài
——————————————
大聲來
tuā-siann lâi
叫出著
kiò-tshut tio̍h
心愛的媽媽
sim-ài ê má-mah
哪通來放捒著阮
ná thang lâi pàng-sak tio̍h gún
殘忍做你去
tsân-jím tsuè lí khì
若看著你的相片
nā khuànn-tio̍h lí ê siòng-phìnn
神魂也強欲飛去
sîn-hûn iā kiōng-bueh pue–khì
可憐的流浪兒
khó-liân ê liû-lōng-jî
無人通晟持
bô-lâng thang tshiânn-tî
等何時
tán hô-sî
等何時
tán hô-sî
才會出頭天
tsiah ē tshut-thâu-thinn
烏暗天
oo-àm thinn
在路邊
tsāi lōo-pinn
珠淚滴胸前
tsu-luī tih hing-tsîng
忍耐著溪水淒冷
jím-nāi tio̍h khe-tsuí tshe-líng
啥人會同情
siánn-lâng ē tông-tsîng
怨嘆著阮的運命
uàn-thàn tio̍h gún ê ūn-miā
叫天也無啥路用
kiò thinn iā bô-siánn lōo-īng
為著媽媽
uī-tio̍h má-mah
苦行著千里的路程
khóo kiânn tio̍h tshian-lí ê lōo-tîng
等何時
tán hô-sî
等何時
tán hô-sî
才會見光明
tsiah ē kìnn kong-bîng
在世間
tsāi sè-kan
若眠夢
ná bîn-bāng
做伙過三冬
tsò-hué kè sann-tang
難忘的媽媽形影
lân-bōng ê má-mah hîng-iánn
引阮目箍紅
ín gún ba̍k-khoo âng
為怎樣運命會來
uī-tsuánn-iūnn ūn-miā ē lâi
偏偏哪對阮戲弄
phian-phian ná tuì gún hì-lāng
為怎樣咱的運命
uī-tsuánn-iūnn lán ê ūn-miā
佮人無相仝
kah lâng bô sio-kāng
等何時
tán hô-sî
等何時
tán hô-sî
才會照希望
tsiah ē tsiàu hi-bāng
