平凡的老百姓
《平凡的老百姓》Pîng-huân ê Lāu-peh-sìnn
林強Lîm Kiông
——————————————
離開故鄉遮濟年矣
lī-khui kòo-hiong tsiah tsuē nî–ah
我一直咧想
guá it-ti̍t teh siūnn
有啥物會使了解
ū siánn-mih lâng ē-sái liáu-kái
一个庄跤囡仔
tsi̍t-ê tsng-kha-gín-á
來到都市的心情
lâi-kàu too-tshī ê sim-tsiânn
–
離開故鄉幾若年
lī-khui kòo-hiong kuí-lō nî
毋知到底是為啥物
m̄-tsai tàu-té sī uī-siánn-mih
只想欲趕緊來逃避
tsí siūnn-beh kuánn-kín lâi tô-pī
揣一个
tshuē tsi̍t-ê
屬於家己的日子
sio̍k-î ka-kī ê ji̍t-tsí
想起細漢彼當時
siūnn-khí sè-hàn hit-tong-sî
別人笑阮爸母
pa̍t-lâng tshiò gún pē-bú
毋捌字
m̄ bat-jī
是為怎樣
sī uī-tsuánn-iūnn
是為啥物
sī uī-siánn-mih
敢講爸母教我的
kám-kóng pē-bú kà guá ê
毋是道理
m̄-sī tō-lí
序大勸我少年人
sī-tuā khǹg guá siàu-liân-lâng
愛拍拚大趁錢
ài phah-piànn tuā thàn-tsînn
大漢了後
tuā-hàn liáu-āu
才袂夆看袂起
tsiah buē hông khuànn-bē-khí
我的親情
guá ê tshin-tsiânn
我的厝邊
guá ê tshù-pinn
有錢耍大家樂(提錢咧臆數字)
ū-tsînn sńg Dàjiālè (the̍h tsînn teh ioh sòo-jī)
我想無有啥意義
guá siūnn-bô ū siánn ì-gī
我之所以欲離開
guá tsi sóo-í beh lī-khui
這个傷心的都市
tsit ê siong-sim ê too-tshī
因為檳榔
in-uī pin-nn̂g
吐甲滿滿是
thòo kah muá-muá-sī
希望咱
hi-bāng lán
攏會當出頭天
lóng ē-tàng tshut-thâu-thinn
做予別人看會起
tsò hōo pa̍t-lâng khuànn-ē-khí
會使自由講話
ē-sái tsū-iû kóng-uē
無人冤家受氣
bô-lâng uan-ke siūnn-khì
臺灣有
Tâi-uân ū
自由的空氣
tsū-iû ê khong-khì
臺灣有
Tâi-uân ū
熱情的人情味
jia̍t-tsîng ê jîn-tsîng-bī
臺灣有
Tâi-uân ū
現代的老百姓
hiān-tāi ê lāu-peh-sìnn
—
離開故鄉遮濟年
lī-khui kòo-hiong tsiah tsuē nî
這馬知影為啥物
tsit-má tsai-iánn uī-siánn-mih
我想
guá siūnn
食甲遮大漢矣
tsia̍h kah tsiah tuā-hàn–ah
最大的希望
tsuè tuā ê hi-bāng
是欲做一个
sī beh tsò tsi̍t-ê
快樂的
khuài-lo̍k ê
平凡的
pîng-huân ê
老百姓
lāu-peh-sìnn
