媽媽
《媽媽》Má-mah
方瑞娥Png Suī-ngôo
——————————————
你若毋是摒灶跤
lí nā-m̄-sī piànn tsàu-kha
就是為阮來洗衫
tsiū-sī uī gún lâi sé-sann
人有老爸通好趁錢
lâng ū lāu-pē thang-hó thàn-tsînn
阮靠阿母來晟持
gún khò a-bú lâi tshiânn-tî
阿母當做阮
a-bú tòng-tsuè gún
是心肝囝
sī sim-kuann-kiánn
阮若是無歡喜
gún nā-sī bô huann-hí
會亂吵
ē luān tshá
阿母求天
a-bú kiû thinn
無別項
bô pa̍t-hāng
欲予阮
bueh hōo gún
乖乖?大漢
kuai-kuai gâu tuā-hàn
聽著囝叫
thiann-tio̍h kiánn kiò
心就開
sim tiō khui
規工勞苦
kui-kang lô-khóo
齊輕鬆
tsiâu khin-sang
顧囝食穿無克虧
kòo kiánn tsia̍h-tshīng bô khik-khui
艱苦扞家袂傷悲
kan-khóo huānn-ke buē siong-pi
有時陣看囝
ū-sî-tsūn khuànn kiánn
轉來面臭臭
tńg–lâi bīn tshàu-tshàu
心內煩惱
sim-lāi huân-ló
毋知欲如何
m̄-tsai bueh jû-hô
只求囝乖
tsí kiû kiánn kuai
袂?吵
buē gâu tshá
甘願為囝拖到老
kam-guān uī kiánn thua kàu lāu
